لوکر

لغت نامه دهخدا

لوکر. [ ل َ ک َ ] ( اِخ ) نام شهری است از هندوستان. ( برهان ). شهری است در هند. ( حاشیه لغت نامه اسدی نخجوانی ) :
می شنیدم که میر ماضی را
مطربی بود والی لوکر.
مسعودسعد.
چگونه کرد مر آن دلهرای بی دین را
نشانش چون کند از نار پیش در لوکر ( کذا ).
عنصری.
نام شهری است به افغانستان و ابوالحسن علی بن محمد غزالی لوکری کرد از اهل این شهر است. || قریه بزرگی است بر ساحل نهر مرو در نزدیکی پنجده مقابل ده دیگری به نام برکدز، لوکر شرقی و برکدز غربی نهر باشد. یاقوت گوید که از آن جز مناره ای برپا نیست و ویرانه های بسیار دلالت کند که آنجا روزگاری شهری بوده است و آن را به سال 616 هَ. ق. دیدم که به سبب گذر لشکریان ویران گشته بود چه بر راه هرات و پنج ده از مرو واقع است. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

محلی نزدیک مرو بود و لوکری ۲ - ۱ منسوب بدانجا هستند .
نام شهری است از هندوستان شهریست در هند .

پیشنهاد کاربران

بپرس