لوکاشِنْکو، اَلِکْسانْدْر (۱۹۵۴)(Lukashenko, Aleksandr)
لوکاشِنْکو، اَلِکْسانْدْر
سیاستمدار اهل بلاروس، یا روسیۀ سفید، از ۱۹۹۴ رئیس جمهور آن کشور. او، که پیش تر رئیس یکی از مزارع اشتراکی بود، در ۱۹۹۳، به ریاست کمیسیون مبارزه با فساد پارلمان روسیۀ سفید رسید و به شکل غیرمنتظره ای در ژوئیۀ ۱۹۹۴ به ریاست جمهوری انتخاب شد. مبارزۀ انتخاباتی خود را حول محور برنامه ای مردم گرایانه و فسادستیز پیش برد که عبارت بود از وعدۀ ایجاد شغل و مسکن برای همۀ شهروندان، مهار قیمت ها و برقراری اتحاد بین اسلاو و روسیه. اما دولت او هر روز خودکامانه تر شد. لوکاشنکو برای افزایش اختیارات خود در برابر پارلمان و تمدید دورۀ ریاست جمهوری خود برای دوره ای دیگر از ۲۰۰۱ به بعد و هم گرایی بیشتر با روسیه، در فاصلۀ ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶ چندبار همه پرسی برگزار کرد. در آوریل ۱۹۹۵، سربازان را روانۀ تسخیر پارلمان کرد، زیرا نمایندگان ملی گرای مخالف دولت در آن جا برضد سیاست های وی در زمینۀ هواداری از روسیه دست به اعتصاب غذا زده بودند. سال بعد، درپی برگزاری همه پرسی، قوۀ مقننه منحل شد و رسانه ها محدود شدند. در دورۀ حکومت لوکاشنکو، شرایط اقتصادی روسیۀ سفید به وخامت گرایید و جلب سرمایه گذاری خارجی و خصوصی سازی چندانی هم صورت نگرفت.
لوکاشِنْکو، اَلِکْسانْدْر
سیاستمدار اهل بلاروس، یا روسیۀ سفید، از ۱۹۹۴ رئیس جمهور آن کشور. او، که پیش تر رئیس یکی از مزارع اشتراکی بود، در ۱۹۹۳، به ریاست کمیسیون مبارزه با فساد پارلمان روسیۀ سفید رسید و به شکل غیرمنتظره ای در ژوئیۀ ۱۹۹۴ به ریاست جمهوری انتخاب شد. مبارزۀ انتخاباتی خود را حول محور برنامه ای مردم گرایانه و فسادستیز پیش برد که عبارت بود از وعدۀ ایجاد شغل و مسکن برای همۀ شهروندان، مهار قیمت ها و برقراری اتحاد بین اسلاو و روسیه. اما دولت او هر روز خودکامانه تر شد. لوکاشنکو برای افزایش اختیارات خود در برابر پارلمان و تمدید دورۀ ریاست جمهوری خود برای دوره ای دیگر از ۲۰۰۱ به بعد و هم گرایی بیشتر با روسیه، در فاصلۀ ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶ چندبار همه پرسی برگزار کرد. در آوریل ۱۹۹۵، سربازان را روانۀ تسخیر پارلمان کرد، زیرا نمایندگان ملی گرای مخالف دولت در آن جا برضد سیاست های وی در زمینۀ هواداری از روسیه دست به اعتصاب غذا زده بودند. سال بعد، درپی برگزاری همه پرسی، قوۀ مقننه منحل شد و رسانه ها محدود شدند. در دورۀ حکومت لوکاشنکو، شرایط اقتصادی روسیۀ سفید به وخامت گرایید و جلب سرمایه گذاری خارجی و خصوصی سازی چندانی هم صورت نگرفت.
wikijoo: لوکاشنکو،_الکساندر_(۱۹۵۴)