لوکاس کراناخ پدر

لوکاس کراناخ پدر ( آلمانی: Lucas Cranach der Ältere; ۴ اکتبر ۱۴۷۲ – ۱۶ اکتبر ۱۵۵۳ میلادی ) که؛ به خاطر پسرِ همچنین هنرمندش، لوکاس کراناخ پدر خوانده می شود، نقاش مشهور آلمانی دوران رنسانس و نیز طراح ماهری در حکاکی روی چوب و چوب تراشی بود. [ ۱] لوکاس کراناخ هنرمند نقاش و چوب کار ویژهٔ دربار و اشراف زادگان بود. در آن زمان و به ویژه در قرون وسطی، گاهی هنرمندان را بر مبنای حقوق و مزایای ویژه که هنرمند را مقید می ساخت که به کارهای دیگری نپردازد به کار می گرفتند. او بیشتر سال های کاری خود را برای الکتورز ساکسن یکی از ایالت های امپراتوری مقدس روم کار کرد. او در هنر نقاشی پرتره شهرت داشت و برای پرتره های خود، از هر دو قطب؛ شاهزادگان آلمانی و رهبران اصلاحات پروتستانی، که با آغوش باز او را می پذیرفتند استفاده می کرد، که این روند سبب نزدیکی او با هر دوی آن ها شد و از همین رهگذر از دوستان صمیمی مارتین لوتر، برادر روحانی شناخته می شد. او همچنین نقاشی موضوع های مذهبی را نخست در کاتولیک سنتی، و سپس در تلاش برای پیدا کردن راه های نو برای تحول در مذهب لوتریانیسم و دیدگاه های این مذهب با هنر به راه انداخت. کراناخ در طول زندگی حرفه ای خود به این روش ادامه داد و با نقاشی های برهنه از گفتارهای مطرح در اسطوره شناسی و دین، کاتولیک سنتی را به نقد کشید. در کارگاه بزرگ نقاشی او کارهای زیادی از دیدگاه و روایت های متفاوت موجود است. پسرش لوکاس کراناخ پسر، همراه با برادرش و دیگران، تا دهه ها پس از مرگ او با ایجاد نسخه های بیشتری از آثار پدر، کار او را ادامه دادند. لوکاس کراناخ را موفق ترین هنرمند آلمانی در زمان خود می دانند. [ ۲]
کارهای های مذهبی کراناخ منعکس کنندهٔ گستردگی اصلاح طلبی های پروتستانی او است که در نگرش شخصی او به تصاویر مذهبی جلوه گر است. در نخستین سری از کارهای مذهبی او، نقاشی چندین مدونا است. اولین حکاکی روی چوب ( ۱۵۰۵ ) او نیز نشان دهندهٔ مریم عذرا و سه تن از پرستاران در نماز قبل از به صلیب کشیدن عیسی مسیح است. بعدها او نقاشی ازدواج کاترین اسکندریه، یک سری از شهادت ها، و صحنه هایی از شوق دیدار ( سفر عیسی به اورشلیم که به دستگیری و به صلیب کشیده شدنش انجامید ) را ارائه داد.
پس از سال ۱۵۱۷ او نه تنها فقط گاهی و آن هم به ندرت به سراغ سوژه های قدیمی رفته، بلکه او به بیان برخی از اندیشه های اصلاح طلبان نیز پرداخت، اگر چه بیشتر پرتره های اصلاح طلبان و نقاشی هایی از صحنه های مذهبی مشترک بود. در یک نگاره از کارهای ۱۵۱۸ کراناخ است در آن یک مرد در حال مرگ «روح خود را به خدا، بدن خود را به زمین، و دستاوردهای دنیوی خود را به بستگان خود ارائه می دهد»، روح بالا می رود به دیدار با سه گانگان در آسمان، به رستگاری می رسد که به روشنی پیدا است که پیام نقاش نشان دادن این است که رستگاری به ایمان وابستگی دارد و نه بر انجام کارهای خوب.