لؤلؤ خوشاب

لغت نامه دهخدا

لؤلؤ خوشاب. [ ل ُءْ ل ُ ءِ خوَ / خ ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) لؤلؤ آبدار. لؤلؤ تر. باجلا :
بگو که لفظی از آن هست لؤلؤ خوشاب
بگو که معنی این هست صورت فرخار.
ابوحنیفه اسکافی.
پاره خون بود اول که بود نافه مشک
قطره آب بود ز اول لؤلؤ خوشاب.
ناصرخسرو.
به باد نمرود از سهم کرکس پران
به ریش فرعون از نظم لؤلؤ خوشاب.
خاقانی.
|| مجازاً دندان آبدار و شفاف :
ز لؤلؤخوشاب بگشاد بند
برآمیخت شنگرف و گوهر به قند.
فردوسی.
برد زنجیر زلف تو دل من
قفل برلؤلؤ خوشاب مزن.
عطار.

پیشنهاد کاربران