لوهنگرین

لوهِنْگرین (Lohengrin)
منظومه ای شامل ۶۶ بند، سرودۀ خنیاگری از مردم تورینگن، به آلمانی علیای میانه، در حدود نیمۀ قرن ۱۳م. در سال های میان ۱۲۸۳ـ۱۲۹۰م، شاعری باواریایی که قصد داشت منظومه را به امپراتور هانری اول و نبردهایش با مجارها و ساراسن ها ربط دهد، این منظومه را دست کاری کرد و مطالبی به آن افزود. فریدریش فون تلرامونت از دوشس السادو برابان خواستگاری می کند و مدعی می شود که السا به او وعدۀ ازدواج داده است. اما در کاخِ جام مقدس، دوئلی (داوری الهی) باید ادعای تلرامونت را تأیید یا تکذیب کند. لوهنگرین انتخاب می شود تا در این دوئل شرکت کند. لوهنگرین سرانجام بر تلرامونت پیروز می شود و می پذیرد که با السا ازدواج کند، به شرطی که السا هرگز از اصل و منشأ او سؤال نکند. اما عاقبت السا به تحریک دوستش کنتس دو کِلو، آن سؤال بدفرجام را می پرسد و لوهنگرین پس از فاش کردن هویت خود نزد مردم، سوار بر قایقش که قویی آن را می کشد، برای همیشه می رود. ریشارد واگنر، آهنگ ساز آلمانی، اپرایی رمانتیک در سه پرده به اقتباس از این منظومه و با همین عنوان در وایمار به صحنه برد (۱۸۵۰).