لونگ یربین ( به نروژی: Longyearbyen ) شهری با جمعیت ۲۰۰۰ نفر در مجمع الجزایر سوالبارد نروژ است. [ ۱] لونگ یربین، بزرگ ترین شهرک و مرکز مجمع الجزایر سوالبارد است. [ ۲] این شهر شمالی ترین شهرک کره زمین از هر نوعی است و بیش از ۱۰۰۰ نفر سکنه ثابت دارد.
شهر تا سال ۱۹۲۶ به خاطر جان مورانو لانگ یر بود که شرکت ذغال سنگش از ۱۹۰۶ در آنجا مشغول به کار بود. با عنوان لانگیر سیتی شناخته می شد. از ۱۹۱۶ شرکت نروژی استور نورسک کنترل عملیات معدنکاری را در دست گرفت و هنوز به کار ادامه می دهد. کریگسمارینه آلمانها شهر را در ۸ سپتامیر ۱۹۴۳ تقریباً نابود کرد اما پس از جنگ جهانی دوم بازسازی انجام شد. از نظر تاریخی شهر لونگ یربین یک شهر شرکتی بود اما بیشتر وسایل معدنکاریش در دهه ۹۰ به شهر اسواگرووا منتقل و در سال ۲۰۱۷ به علت مشکلات مالی شرکت تولید متوقف شد. در همین حین شهر شاهد رشد عظیمی در گردشگری و تحقیقات بود و این شامل آمدن موسساتی مانند مرکز دانشگاهی اسوالبارد، خزانه جهانی بذر اسوالبارد، مرکز ماهواره ای اسوالبارد بود. فرودگاه و کلیسای اسوالبارد هم به جامعه خدمت می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشهر تا سال ۱۹۲۶ به خاطر جان مورانو لانگ یر بود که شرکت ذغال سنگش از ۱۹۰۶ در آنجا مشغول به کار بود. با عنوان لانگیر سیتی شناخته می شد. از ۱۹۱۶ شرکت نروژی استور نورسک کنترل عملیات معدنکاری را در دست گرفت و هنوز به کار ادامه می دهد. کریگسمارینه آلمانها شهر را در ۸ سپتامیر ۱۹۴۳ تقریباً نابود کرد اما پس از جنگ جهانی دوم بازسازی انجام شد. از نظر تاریخی شهر لونگ یربین یک شهر شرکتی بود اما بیشتر وسایل معدنکاریش در دهه ۹۰ به شهر اسواگرووا منتقل و در سال ۲۰۱۷ به علت مشکلات مالی شرکت تولید متوقف شد. در همین حین شهر شاهد رشد عظیمی در گردشگری و تحقیقات بود و این شامل آمدن موسساتی مانند مرکز دانشگاهی اسوالبارد، خزانه جهانی بذر اسوالبارد، مرکز ماهواره ای اسوالبارد بود. فرودگاه و کلیسای اسوالبارد هم به جامعه خدمت می کنند.
wiki: لونگ یربین