لوندر

لغت نامه دهخدا

لوندر. [ ل َ وَ دَ ] ( اِخ ) نام موضعی به مازندران. ( سفرنامه رابینو بخش انگلیسی ص 114 و 131 ).

فرهنگ فارسی

نام موضعی به مازندران

گویش مازنی

/loonder/ نام قلعه ای قدیمی که در کتب تاریخی از آن یاد شده استدر منابع تاریخی منطقه در مورد این قلعه آمده است: سید فخرالدین پس از تسخیر قلعه ی کارو متوجه تسخیر لارجان و قلعه متحصن شده و بنیاد عناد و تمرد نمود و مطلقا نصیحت قبول نکرداما مردم لارجان را با عطایا و موهبات فریفته گردانید و اکثر تابع و فرمانبردار گشتند و برابر قلعه ی لوندر در موضع رینه، قلعه ای دیگر بنیاد کردند و به زمان اندک به اتمام رسانیدند و چند نفر از موافقان دولت خود را با سردار نیک باز گذاشتند و به قلع و قمع جمع لارجانی که موافق کیا حسن کیا بودند اقدام نمودند و خود متوجه کجور گشتند، و چون امان طلبید و قلعه را تسلیم نمود، او را از قلعه بیرون آوردند و به آمل جای دادند و قلعه را به کوتوالان لایق سپردند و قلعه ی رینه که جهت تسخیر لوندر ساخته بودند خراب کردند

پیشنهاد کاربران

بپرس