لومْباردو (Lombardo)
خانواده ای مجسمه ساز و معمار از اهالی لومباردی در شمال ایتالیا. در قرن های ۱۵ و ۱۶ در ونیز فعالیت می کردند. نام خانوادگی اصلی آن ها احتمالاً سولاری بوده است. مارتینوی معمار اولین عضو خانواده بود که در ونیز اقامت گزید. پسر او پیِترو (ح ۱۴۳۵م ـ۱۵۱۵) از مهم ترین مجسمه سازان ونیز در قرن ۱۵م شد. هرچند کار او، همچون عمدۀ هنر ونیز در آن عصر، مبتنی بر الگوهای کهن و کاملاً محافظه کارانه بود، راه را برای مجسمه سازی رنسانس ونیزی در قرن ۱۶ هموار ساخت. در مقام معمار، ناظر ساخت کاخ دوجه (دوک ونیز) پس از ۱۴۹۸م بود و طراحی کاخ وِندرامین در کانال بزرگ (ح ۱۵۰۰ـ ح۱۵۰۹) نیز منسوب به اوست. پسرانش تولّیو (ح ۱۴۶۰م ـ۱۵۳۲) و آنتونیو (ح ۱۴۵۸م ـ ح۱۵۱۶) پس از ۱۵۰۰ کارگاه مجسمه سازی خانواده را اداره می کردند. از آثار تولیو، سردیس جنگاوری است که تأثیرپذیری او را از سبک واقع گرایانۀ مجسمه سازی رم باستان نشان می دهد. سه پسر آنتونیو به نام های اورلیو (۱۵۰۱ـ۱۵۶۳)، جیرولامو (ح ۱۵۰۴ـ ح۱۵۹۰) و لودوویکو (ح ۱۵۰۷ـ۱۵۷۵) نیز مجسمه ساز بودند.
خانواده ای مجسمه ساز و معمار از اهالی لومباردی در شمال ایتالیا. در قرن های ۱۵ و ۱۶ در ونیز فعالیت می کردند. نام خانوادگی اصلی آن ها احتمالاً سولاری بوده است. مارتینوی معمار اولین عضو خانواده بود که در ونیز اقامت گزید. پسر او پیِترو (ح ۱۴۳۵م ـ۱۵۱۵) از مهم ترین مجسمه سازان ونیز در قرن ۱۵م شد. هرچند کار او، همچون عمدۀ هنر ونیز در آن عصر، مبتنی بر الگوهای کهن و کاملاً محافظه کارانه بود، راه را برای مجسمه سازی رنسانس ونیزی در قرن ۱۶ هموار ساخت. در مقام معمار، ناظر ساخت کاخ دوجه (دوک ونیز) پس از ۱۴۹۸م بود و طراحی کاخ وِندرامین در کانال بزرگ (ح ۱۵۰۰ـ ح۱۵۰۹) نیز منسوب به اوست. پسرانش تولّیو (ح ۱۴۶۰م ـ۱۵۳۲) و آنتونیو (ح ۱۴۵۸م ـ ح۱۵۱۶) پس از ۱۵۰۰ کارگاه مجسمه سازی خانواده را اداره می کردند. از آثار تولیو، سردیس جنگاوری است که تأثیرپذیری او را از سبک واقع گرایانۀ مجسمه سازی رم باستان نشان می دهد. سه پسر آنتونیو به نام های اورلیو (۱۵۰۱ـ۱۵۶۳)، جیرولامو (ح ۱۵۰۴ـ ح۱۵۹۰) و لودوویکو (ح ۱۵۰۷ـ۱۵۷۵) نیز مجسمه ساز بودند.
wikijoo: لومباردو