لومبارد

فرهنگ فارسی

لمباردها طایفه ای ژرمنی نژاد بودند که بین رود [ الب ] و [ ادر ] ساکن شدند . آنها در قرن ۶ م . بایتالیا هجوم بردند و در آنجا دولت نیرومندی تاسیس کردند . آخرین پادشاه آن بنام [ دیدیر] در سال ۷۷۴ م . از شارلمانی شکست یافت .

دانشنامه آزاد فارسی

لومْبارد (ها) (Lombard (s))
(یا: لانگوباردی) از اقوام ژرمنی که در اطراف رود اِلب سفلی می زیستند. آلبوین، رهبر لومبارد با کمک آوارها قوم ژرمنی گیپدی را شکست داد و به یاری ۲۰هزار ساکسون از آلپ گذشت، به ایتالیا حمله ور شد، شمال و مرکز این سرزمین را تصرف و در درۀ پو سلطنتی به پایتختی پاویا تأسیس کرد (۵۶۸ـ۵۷۲م). لومباردی کنونی نام خود را از این قوم گرفته است. لومباردها تدریجاً با ساکنان محلی آمیخته شدند، زبانشان لاتینی شد و به مسیحیت گرویدند. آلبوین در ۵۷۲ م درگذشت و سلسلۀ لومبارد به دست شارلمانی منقرض شد (۷۷۴م). زبان لانگوباردی (لومباردی) از گویش های آلمانی بود و از این نظر حایز اهمیت است که قدیم ترین گویش ثبت و ضبط شدۀ زبان آلمانی است (اواسط قرن ۷م).

پیشنهاد کاربران

بپرس