لوله تراشه دابل لومن یا به اختصار DLT نوعی از لوله تراشه است که در اعمال جراحی قلب و سینه یا شرایطی که باید فقط یکی از برونش ها تهویه را انجام دهد استفاده می شود.
در چند مورد نیاز است که فقط یکی از برونش ها تهویه را انجام دهد. برای مثال در زمانی که قصد جدا کردن اتصال دو برونش از همدیگر برای جلوگیری از ورود خون یا عفونت و چرک از یک برونش به برونش دیگر وجود دارد از این وسیله استفاده می شود.
همچنین در شرایطی که لازم است فقط یکی از برونش ها تهویه انجام دهد مثلاً در اعمال جراحی که نیاز به دید کافی وجود دارد مانند جراحی آنوریسم آئورت یا جراحی برداشتن قسمتی از ریه معروف به لوبکتومی یا برداشتن کل برونش معروف به پنومونکتومی. [ ۱]
این وسیله از دو لوله تراشه با طول نابرابر که در کنار هم قرار گفته و به یکدیگر چسبیده اند تشکیل شده است. لوله کوتاه تر در نای بیمار قرار می گیرد و لوله بلندتر بسته به اینکه نیاز است کدام یک از برونش ها تهویه شود در نایژه راست یا چپ قرار می گیرد. اولین بار از این وسیله در برونکو اسپیرومتری و بعد از آن برای تهویه یک ریه در طول بیهوشی توسط ( به انگلیسی: Carlens ) در سال ۱۹۴۹ معرفی شد. [ ۲] [ ۳] پس از آن ( به انگلیسی: White ) [ ۴] و ( به انگلیسی: Robertshaw ) [ ۵] و افرادی دیگر تغییراتی در آن لوله ایجاد کردند.
امروزه لوله دابل لومن Carlens - Robertshaw بیشترین کاربرد را دارد. [ ۱] این لوله اجازه می دهد که در حین عمل جراحی قلب و سینه یکی از برونش ها تهویه شود و برونش دیگر خالی بماند تا تیم جراحی بتواند راحتتر به کار خود ادامه دهد. پس از اینکه تیم جراحی به کار خود پایان داد برونش خالی دوباره پر از هوا می شود تا نقاط آسیب دیده بررسی شده و ترمیم شوند. این لوله دارای دو کانال مجزا و دو دهانه جدا هستند که یک لوله در نای و لوله بلندتر عمق ۱ تا ۲ سانتی متری نایژه راست یا چپ قرار می گیرد. برای قرار دادن این لوله بهتر از برونکوسکوپ استفاده شود. [ ۱] [ ۶]
بهتر است که قبل و حین قرار دادن و همچنین پس از خروج لوله دابل لومن، تراشه بیمار به وسیله برونکوسکوپ چک شود. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر چند مورد نیاز است که فقط یکی از برونش ها تهویه را انجام دهد. برای مثال در زمانی که قصد جدا کردن اتصال دو برونش از همدیگر برای جلوگیری از ورود خون یا عفونت و چرک از یک برونش به برونش دیگر وجود دارد از این وسیله استفاده می شود.
همچنین در شرایطی که لازم است فقط یکی از برونش ها تهویه انجام دهد مثلاً در اعمال جراحی که نیاز به دید کافی وجود دارد مانند جراحی آنوریسم آئورت یا جراحی برداشتن قسمتی از ریه معروف به لوبکتومی یا برداشتن کل برونش معروف به پنومونکتومی. [ ۱]
این وسیله از دو لوله تراشه با طول نابرابر که در کنار هم قرار گفته و به یکدیگر چسبیده اند تشکیل شده است. لوله کوتاه تر در نای بیمار قرار می گیرد و لوله بلندتر بسته به اینکه نیاز است کدام یک از برونش ها تهویه شود در نایژه راست یا چپ قرار می گیرد. اولین بار از این وسیله در برونکو اسپیرومتری و بعد از آن برای تهویه یک ریه در طول بیهوشی توسط ( به انگلیسی: Carlens ) در سال ۱۹۴۹ معرفی شد. [ ۲] [ ۳] پس از آن ( به انگلیسی: White ) [ ۴] و ( به انگلیسی: Robertshaw ) [ ۵] و افرادی دیگر تغییراتی در آن لوله ایجاد کردند.
امروزه لوله دابل لومن Carlens - Robertshaw بیشترین کاربرد را دارد. [ ۱] این لوله اجازه می دهد که در حین عمل جراحی قلب و سینه یکی از برونش ها تهویه شود و برونش دیگر خالی بماند تا تیم جراحی بتواند راحتتر به کار خود ادامه دهد. پس از اینکه تیم جراحی به کار خود پایان داد برونش خالی دوباره پر از هوا می شود تا نقاط آسیب دیده بررسی شده و ترمیم شوند. این لوله دارای دو کانال مجزا و دو دهانه جدا هستند که یک لوله در نای و لوله بلندتر عمق ۱ تا ۲ سانتی متری نایژه راست یا چپ قرار می گیرد. برای قرار دادن این لوله بهتر از برونکوسکوپ استفاده شود. [ ۱] [ ۶]
بهتر است که قبل و حین قرار دادن و همچنین پس از خروج لوله دابل لومن، تراشه بیمار به وسیله برونکوسکوپ چک شود. [ ۷]
wiki: لوله تراشه دابل لومن