لوله برق

لوله برق یا کاندوئیت ( به انگلیسی: conduit ) وسیله ای است که به عنوان یک پوشش محافظ هادی هایی که از درونش گذر داده شده اند در جهت جلوگیری از صدمه دیدن سیم یا عایق آن، و نیز محافظت افراد در برابر تماس ناخواسته با هادی استفاده می شود. استفاده از لوله های برق در ساختمان های تجاری و صنعتی، هتل ها، بیمارستان ها، ساختمان های اداری، فروشگاه ها، تأسیسات زیرزمینی معمولاً لازم دانسته می شود اما ممکن است در سیم کشی ساختمان ها و آپارتمان ها به کار گرفته نشود. لوله های برق و لوازم مربوط به آن، باید بر اساس استاندارد های IEC و یا جدید ترین اصلاحیه استاندارد ملی ISIRI ساخته شده باشند. در استانداردها تعداد و اندازهٔ مجاز هادی هایی که می توان از درون یک لوله با اندازه استاندارد عبور داد مشخص شده اند. انواع مختلف کاندوئیت برای اهداف مشخص طراحی و ساخته شده اند. [ ۱]
از انواع مختلف کاندوییت ها می توان به کاندوییت های فلزی، فلزی انعطاف پذیر، پلی وینیل کلراید ( پی وی سی ) ، گالوانیزهٔ سخت ( RGC ) یا فولاد سخت ( RSC ) و آی ام سی[ ۲] با/بدون پوشش پی وی سی اشاره کرد؛ که هر یک از این موارد از نظر قیمت، شیوهٔ اتصال، محل کاربرد، شرایط استفاده، خمش و… ویژگی ها و دستورالعمل های خود را دارند. [ ۳]
ترانکینگ یک اصطلاح بریتانیایی است و به کانال های پلاستیکی ای گفته می شود که به عنوان مجرای سیم های الکتریکی به کار می رود و دارای سطح مقطع مستطیل شکل با درپوش قابل برداشتن است. [ ۴]
در استانداردهای ان ئی سی لوله ها باید دارای برچسب UL[ ۵] باشند که مشخص کند محصول برای استفاده مطابق استانداردهای آیین نامهٔ ملی برق تأیید شده است؛ بنابراین استانداردها هر کاندوییت تنها می تواند در جهت های عمودی و افقی و به موازات اجزای ساختمان کشیده شود و در مسیر خود حداکثر ۴ خم ( معادل ۳۶۰ درجه ) داشته باشد. کاندوییت هایی که پوشانده و پنهان هستند باید از کوتاه ترین مسیر ممکن کشیده شوند تا با کم شدن طول، در کنار پایین آمدن مصالح مصرفی، افت ولتاژ نیز به حداقل برسد. [ ۶]