لوله اسپیرال

لولهٔ اسپیرال، یکی از انواع لوله های پُرکاربرد است در صنایع مختلف است که دارای کاربردهای متفاوتی است. این لوله های فولادی به صورت مارپیچی از ورق های فولادی با ضخامت متفاوت تولید می شود و به دلیل ویژگی های بی نظیر آن، از این لولهٔ فولادی در صنایع گاز، نفت و آب نیز استفاده می شود. تاریخ ساخت لوله اسپیرال، به اواخر قرن ۱۹ برمی گردد. به طور کلی می توان گفت استفاده از این لوله توسط مهندسی آلمانی بنام «مانسمان» به کار رفت. [ ۱] [ ۲] اصولاً به لوله هایی که درزدار هستند و درز جوش آن ها به شکل مارپیچ است، لوله اسپیرال گفته می شود.
این نوع لوله ها به دو روش تک و دومرحله ای تولید می شوند و تفاوت این دو روش در انجام جوشکاری زیر پودری است. [ ۳] ابتدا ورقه های فولادی از غلتک هایی مشخص عبور داده می شوند تا به شکل لوله در بیایند. لازم است ذکر شود که در روش اسپیرال، قطر لوله با تغییر زاویه اولیه ورق، قابل تغییر خواهد بود. این ویژگی یکی از مزایای لوله های اسپیرال است؛ چراکه برای ساخت لوله های اسپیرال با قطرهای متفاوت، نیازی به تعویض قالب خط تولید نخواهد بود و تنها با تغییر اولیه زاویه ورق های فولادی می توان قطر لوله اسپیرال نهایی را نیز تغییر داد.
• آلیاژ فولاد کربنی: این نوع فولاد حاوی مقادیر متفاوتی از کربن است و برای تولید لوله های اسپیرال کاربرد دارد. این آلیاژ برای تأمین استحکام و انعطاف پذیری لوله به کار می رود.
• آلیاژ فولاد ضد زنگ: این نوع آلیاژها شامل فولادهایی مثل آلیاژ زمانه است که عمدتاً برای مقاومت در برابر زنگ زدگی و خوردگی در شرایط محیطی خاص استفاده می شوند.
• آلیاژ فولاد آلیاژی: این نوع آلیاژها حاوی اضافاتی از عناصر مانند کروم، منگنز، و نیکل هستند. این اضافات به فولاد خصوصیاتی مانند مقاومت در برابر خوردگی، انعطاف پذیری و مقاومت در برابر حرارت و فشار را می دهند.
• آلیاژ فولاد نیکلی: این نوع فولادها حاوی درصدهای قابل توجهی از نیکل هستند که به آن ها خصوصیات مانند مقاومت در برابر حرارت، خوردگی و فشار را می دهد. [ ۴]
• افت فشار کمتر
• نشت هوای کم
• راندمان انرژی بالا
• سهولت در نصب و راه اندازی لوله های اسپیرال
• هزینه نصب مقرون به صرفه تر در مقایسه با سایر لوله ها
• زمان تولید و تحویل کوتاه تر در مقایسه با انواع دیگر لوله های فولادی