لوشاره

لغت نامه دهخدا

لوشاره. [ رَ / رِ ] ( اِ ) لور. ( جهانگیری ). زمینی را گویند که آن را سیلاب کنده باشد. ( برهان ). لورکند. سیلاب کند. آبراه.

فرهنگ عمید

زمینی که سیل از آن عبور کرده باشد، لوره، لورکند.

پیشنهاد کاربران

بپرس