لوسین ژرژ مازان ملقب به لوسین پتی - برتون ( تلفظ می شود ؛ ۱۸ اکتبر ۱۸۸۲ – ۲۰ دسامبر ۱۹۱۷ ) رکابزن حرفه ای اهل فرانسه بود که در رشتهٔ دوچرخه سواری پیست و جاده فعالیت می کرد. او توانست در سال های ۱۹۰۷ و ۱۹۰۸ برندهٔ تور دو فرانس شود.
پتی - برتون در پلسه در دپارتمان لوآر - آتلانتیک که بخشی از برتانی است، زاده شد. در شش سالگی به همراه خانواده به بوئنوس آیرس رفت. در شانزده سالگی در بخت آزمایی برندهٔ یک دوچرخه شد و دوران دوچرخه سواری او آغاز شد. پدر لوسین از او می خواست شغلی واقعی داشته باشد. لوسین نیز برای فریب دادن پدرش با نام مستعار لوسین برتون در مسابقات شرکت می کرد. مدتی بعد، برای آن که با یک رکابزن دیگر که همین نام را داشت، اشتباه گرفته نشود، نام مستعار خود را به لوسین پتی - برتون تغییر داد.
نخستین پیروزی قابل توجه پتی - برتون در مسابقات قهرمانی دوچرخه سواری پیست آرژانتین رقم خورد؛ ولی در سال ۱۹۰۲ به عضویت ارتش فرانسه درآمد و به فرانسه بازگشت. در سال ۱۹۰۵ رکورد تازه ای به مسافت ۴۱٫۱۱۰ کیلومتر برای یک ساعت رکابزنی به ثبت رساند. در همان سال، برای نخستین بار وارد مسابقات دوچرخه سواری جاده شد و تور دو فرانس را با رتبهٔ پنجم به پایان رساند. در سال ۱۹۰۶ برندهٔ پاریس–تور شد و در تور به رتبهٔ چهارم دست یافت.
در سال ۱۹۰۷ پتی - برتون برندهٔ نخستین دورهٔ میلان–سانرمو شد. در تور همان سال، تا پایان مرحلهٔ پنجم، بخت کمی برای قهرمانی داشت. در مراحل سوم تا پنجم، در رتبه های نهم و دهم قرار گرفت و امتیاز زیادی را از دست داد؛ ولی با عملکرد خوب در مراحل ششم تا هشتم و پیروزی مرحلهٔ نهم، به رتبهٔ دوم رسید. در مرحلهٔ دهم، برگزار کنندگان تور، امیل ژرژ را که رهبر مسابقه بود، به دلیل عوض کردن دوچرخه با هم تیمی خود در مرحلهٔ نهم، جریمه کردند و در رتبهٔ آخر ( ۴۸ ) قرار دادند. به این ترتیب، پتی - برتون به صدر رده بندی اصلی رسید. او در مرحلهٔ ۱۱ نیز پیروز شد و تا پایان تور توانست از برتری خود دفاع کند و با ۱۰ امتیاز اختلاف با گوستاو گاریگو قهرمان تور ۱۹۰۷ شود. [ ۱]
در سال ۱۹۰۸ پتی - برتون ابتدا برندهٔ پاریس–بروکسل شد. در تور دو فرانس، با پیروزی در مرحلهٔ دوم به صدر رده بندی رسید و برتری خود را تا پایان تور حفظ کرد. او در ۴ مرحلهٔ دیگر نیز پیروز شد و با اختلاف ۳۲ امتیاز با فرانسوا فابه، دومین بار پیاپی قهرمان تور دو فرانس شد. پتی - برتون در تیم قدرتمند پژو قرار داشت که چهار نفر اول تور، رکابزنان این تیم بودند. بنابراین در شرایط ساده تری نسبت به دورهٔ گذشته به قهرمانی دست یافت. پس از این پیروزی، پتی - برتون کتابی دربارهٔ زندگی خود نوشت و با موفقیت این کتاب، به نوشتن دربارهٔ دوچرخه سواری در روزنامه ها پرداخت. او در سال های بعد نتوانست موفقیت های پیشین را تکرار کند. تنها پیروزی مهم او در مرحلهٔ پنجم جیروی ۱۹۱۱ به دست آمد، هرچند که نتوانست آن مسابقه را به پایان برساند. در تور ۱۹۱۳ نیز با وجود آن که تا مرحلهٔ ۱۳ در رتبهٔ دوم قرار داشت، در مرحلهٔ بعد کناره گیری کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپتی - برتون در پلسه در دپارتمان لوآر - آتلانتیک که بخشی از برتانی است، زاده شد. در شش سالگی به همراه خانواده به بوئنوس آیرس رفت. در شانزده سالگی در بخت آزمایی برندهٔ یک دوچرخه شد و دوران دوچرخه سواری او آغاز شد. پدر لوسین از او می خواست شغلی واقعی داشته باشد. لوسین نیز برای فریب دادن پدرش با نام مستعار لوسین برتون در مسابقات شرکت می کرد. مدتی بعد، برای آن که با یک رکابزن دیگر که همین نام را داشت، اشتباه گرفته نشود، نام مستعار خود را به لوسین پتی - برتون تغییر داد.
نخستین پیروزی قابل توجه پتی - برتون در مسابقات قهرمانی دوچرخه سواری پیست آرژانتین رقم خورد؛ ولی در سال ۱۹۰۲ به عضویت ارتش فرانسه درآمد و به فرانسه بازگشت. در سال ۱۹۰۵ رکورد تازه ای به مسافت ۴۱٫۱۱۰ کیلومتر برای یک ساعت رکابزنی به ثبت رساند. در همان سال، برای نخستین بار وارد مسابقات دوچرخه سواری جاده شد و تور دو فرانس را با رتبهٔ پنجم به پایان رساند. در سال ۱۹۰۶ برندهٔ پاریس–تور شد و در تور به رتبهٔ چهارم دست یافت.
در سال ۱۹۰۷ پتی - برتون برندهٔ نخستین دورهٔ میلان–سانرمو شد. در تور همان سال، تا پایان مرحلهٔ پنجم، بخت کمی برای قهرمانی داشت. در مراحل سوم تا پنجم، در رتبه های نهم و دهم قرار گرفت و امتیاز زیادی را از دست داد؛ ولی با عملکرد خوب در مراحل ششم تا هشتم و پیروزی مرحلهٔ نهم، به رتبهٔ دوم رسید. در مرحلهٔ دهم، برگزار کنندگان تور، امیل ژرژ را که رهبر مسابقه بود، به دلیل عوض کردن دوچرخه با هم تیمی خود در مرحلهٔ نهم، جریمه کردند و در رتبهٔ آخر ( ۴۸ ) قرار دادند. به این ترتیب، پتی - برتون به صدر رده بندی اصلی رسید. او در مرحلهٔ ۱۱ نیز پیروز شد و تا پایان تور توانست از برتری خود دفاع کند و با ۱۰ امتیاز اختلاف با گوستاو گاریگو قهرمان تور ۱۹۰۷ شود. [ ۱]
در سال ۱۹۰۸ پتی - برتون ابتدا برندهٔ پاریس–بروکسل شد. در تور دو فرانس، با پیروزی در مرحلهٔ دوم به صدر رده بندی رسید و برتری خود را تا پایان تور حفظ کرد. او در ۴ مرحلهٔ دیگر نیز پیروز شد و با اختلاف ۳۲ امتیاز با فرانسوا فابه، دومین بار پیاپی قهرمان تور دو فرانس شد. پتی - برتون در تیم قدرتمند پژو قرار داشت که چهار نفر اول تور، رکابزنان این تیم بودند. بنابراین در شرایط ساده تری نسبت به دورهٔ گذشته به قهرمانی دست یافت. پس از این پیروزی، پتی - برتون کتابی دربارهٔ زندگی خود نوشت و با موفقیت این کتاب، به نوشتن دربارهٔ دوچرخه سواری در روزنامه ها پرداخت. او در سال های بعد نتوانست موفقیت های پیشین را تکرار کند. تنها پیروزی مهم او در مرحلهٔ پنجم جیروی ۱۹۱۱ به دست آمد، هرچند که نتوانست آن مسابقه را به پایان برساند. در تور ۱۹۱۳ نیز با وجود آن که تا مرحلهٔ ۱۳ در رتبهٔ دوم قرار داشت، در مرحلهٔ بعد کناره گیری کرد.
wiki: لوسین پتی برتون