لوسین امار

لوسین امار ( تلفظ می شود  ؛ زادهٔ ۲۸ آوریل ۱۹۱۴ ) رکابزن حرفه ای سابق اهل فرانسه است که در رشتهٔ دوچرخه سواری جاده فعالیت می کرد. او توانست در سال ۱۹۶۶ برندهٔ تور دو فرانس شود. از تیم هایی که برای آن ها رکاب زده است، می توان به سن - رافائل و بیک اشاره کرد.
در سال ۱۹۶۴ لوسین امار با اختلاف ۴۲ ثانیه با فلیچه جیموندی بر سکوی دوم تور آونیر ایستاد. در همان سال در مسابقه استقامت جاده در بازی های المپیک ۱۹۶۴ در توکیو شرکت کرد. [ ۱]
امار در سال ۱۹۶۵ حرفه ای شد و به تیم فورد–ژیتان به رهبری ژاک آنکتیل پیوست. عملکرد امار به اندازه ای خوب بود که مربی تیم، رافائل ژمینیانی، او را در ترکیب تیم برای تور دو فرانس قرار داد. هرچند امار در مرحلهٔ نهم در سربالایی گردنه اوبیسک در پیرنه از مسابقه انصراف داد.
امار سال ۱۹۶۶ را با پیروزی در جنوا–نیس و نایب قهرمانی لافلش والونی آغاز کرد. سپس در تور دو فرانس شرکت کرد و با دو فرار در اوبیسک و تورین، پیراهن طلایی تور را به تن کرد. در هر دو بار، از استعداد خود در سرپایینی استفاده کرد. امار از حمایت آنکتیل نیز برخوردار بود. امار با برتری بیش از یک دقیقه نسبت به یان یانسن هلندی و رمون پولیدو، رقیب فرانسوی آنکتیل مسابقه را به پایان رساند. در ادامهٔ فصل، در رتبهٔ نهم مسابقات قهرمانی جهان در نوربورگرینگ آلمان غربی قرار گرفت. هرچند به دلیل کمک به رودی آلتیگ آلمانی مورد انتقاد واقع شد. امار به تعقیب گروه پیشتاز که شامل آنکتیل بود پرداخت و آلتیگ را با خود برد. آلتیگ قهرمان شد و آنکتیل بر سکوی دوم ایستاد.
در سال ۱۹۶۷ امار برندهٔ چهار روزهٔ دانکرک شد و پس از صرف تمام تلاش خود برای موفقیت آنکتیل در جیرو دیتالیا، در رتبهٔ هفتم جیرو ایستاد. برگزار کنندگان تور دو فرانس تصمیم گرفتند به جای تیم های حرفه ای، تیم های ملی در تور شرکت کنند. امار برای تیم فرانسه رکاب زد و رهبر مشترک تیم با روژه پنژون بود. پنژون در پایان تور به قهرمانی رسید و امار ششم شد. امار در مرحلهٔ هشتم در بالون دالزاس به قهرمانی رسید که تنها پیروزی مرحله ای او در گرند تورها محسوب می شود.
در تور دو فرانس ۱۹۶۸ امار ترجیح داد به جای این که خادم تیم اول فرانسه باشد، رهبر تیم دوم شود و در پایان در رتبهٔ هفتم قرار گرفت. سپس در مسابقات قهرمانی کشور شرکت کرد و با شکست دادن پنژون در خط پایان، قهرمان فرانسه شد.