لورنوکسیکام

لورنوکسیکام ( به انگلیسی: Lornoxicam ) که با نام کلرتنوکسیکام ( به انگلیسی: chlortenoxicam ) نیز شناخته می شود، یک داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی ( NSAID ) از دسته اوکسیکام ها با خاصیت ضد درد، ضد التهاب و ضد تب ( تب بر ) است. این دارو به شکل خوراکی و تزریقی موجود است.
در سال ۱۹۷۷ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۹۷ برای استفاده پزشکی تأیید شد. [ ۱] نام های تجاری آن شامل Xefo و Xefocam و دیگر نام ها است.
لورنوکسیکام برای درمان انواع درد به ویژه دردهای ناشی از بیماری های التهابی مفاصل، آرتروز، جراحی، سیاتیک و سایر التهاب ها استفاده می شود. [ ۲]
این دارو در بیمارانی که نباید سایر NSAIDها را مصرف کنند، به دلیل احتمال حساسیت به سالیسیلات، خونریزی گوارشی و اختلالات خونریزی، و اختلال شدید عملکرد قلب، کبد یا کلیه، منع مصرف دارد. لورنوکسیکام در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود و در یک سوم آخر دوره بارداری منع مصرف دارد.
لورنوکسیکام دارای عوارض جانبی مشابه سایر NSAIDها است که معمولاً عوارض خفیفی مانند اختلالات گوارشی ( تهوع و اسهال ) و سردرد دارند. عوارض جانبی شدید اما نادرتر شامل خونریزی، برونکواسپاسم و سندرم بسیار نادر استیونز جانسون است. [ ۳]
تداخلات این دارو مانند سایر NSAIDها است. ترکیب با آنتاگونیست های ویتامین K مانند وارفارین خطر خونریزی را افزایش می دهد. ترکیب با سیکلوسپورین می تواند منجر به کاهش عملکرد کلیه و در موارد نادر به نارسایی حاد کلیه شود. لورنوکسیکام همچنین می تواند اثرات نامطلوب لیتیم، متوترکسات و دیگوکسین و مشتقات آن را افزایش دهد. این دارو می تواند اثر دیورتیک ها، مهارکننده های ACE و آنتاگونیست های گیرنده آنژیوتانسین II را کاهش دهد، اما این تنها در بیماران با خطرات خاص مانند نارسایی قلبی مرتبط است. همانند پیروکسیکام با سایمتیدین می تواند سطوح پلاسما را افزایش دهد اما بعید است که باعث ایجاد تداخلات مرتبط شود. [ ۴]