لوذان. [ ل َ ] ( ع اِ ) کرانه چیزی. || ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ). جایگاهی است در شعر راعی : قلیلاً کلا و لا بلوذان اما حلللت بالکراکر.( از معجم البلدان ).
