لودویگ گمپلوویچ ( به انگلیسی: Ludwig Gumplowicz ) ؛ ( ۹ مارس ۱۸۳۸ - ۱۹ اوت ۱۹۰۹ ) یک دانشمند در جامعه شناسی، حقوق، تاریخ و علوم سیاسی لهستانی بود، که قانون اساسی و حقوق اداری را در دانشگاه گراتس تدریس می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
گمپلوویچ پسر یک تولیدکننده فرش و ظروف چینی یهودی به نام آبراهام گمپلوویچ بود. گمپلوویچ به عنوان یکی از بنیانگذاران جامعه شناسی در کشورهای آلمانی زبان شناخته می شود. در حالی که تحت پادشاهی اتریش - مجارستان زندگی می کرد، او شاهد بسیاری از درگیری های خشونت آمیز یهودستیزی بین گروه های قومی بود، که بر نظریه های جامعه شناختی او در مورد تضاد اجتماعی و تبیین پدیده های اجتماعی تأثیر گذاشت. مشارکت های او در زمینه های علوم اجتماعی، علوم سیاسی و الهیات به این حوزه ها اجازه داد تا زیر دریچه کاربردهای گمپلوویچ از تعمیم های جامعه شناختی گسترش یابند. در هر سه حوزه، او نویسنده ای سرراست و سرزنده بود که در بحث و جدل عالی بود. وی به دلیل شک و تردیدش نسبت به دوام پیشرفت اجتماعی و این باورش شهرت داشت که دولت از رویارویی اجتناب ناپذیر به جای وحدت یا الهام الهی سرچشمه می گیرد.
به عنوان فرزند یک خانواده لهستانی یهودی الاصل، گمپلوویچ در خانواده ای بزرگ شد که بخشی از یک گروه یهودی مترقی بود که از یک برنامه همسان سازی اجتماعی جامع برای همه یهودیان حمایت می کرد. پیش از وقوع شورش ژانویه ۱۸۶۳، خانه خانواده گامپلوویچ یکی از پایگاه های توطئه بود. در دوران قیام، محل اسکان جوانان آسیب پذیر و پناهگاه مجروحان شده بود. پدر لودویک، آبراهام، در برنامه ریزی شورش کمک کرد و دو برادر بزرگترش در کنارش جنگیدند.
لودویگ گمپلوویچ و همسرش هر دو برای فرار از یهودستیزی غالب به کالوینیسم گرویدند. یهودیت همیشه برای گمپلوویچ و خانواده اش در دوران رشد وجود داشت. بنابراین، رفاه قوم یهود برای او ضروری بود. حتی با وجود اینکه پدرش، آبراهام گامپلوویچ، سعی کرد در جامعه کراکوف ادغام شود، یهودیان اغلب به عنوان شهروندان درجه دوم دیده می شدند. این امر گمپلوویچ را به عنوان یک یهودی با موانع بسیاری روبرو کرد. او چندین مقاله نوشت که در آنها تلاش کرد به مسائل یهودی ستیزی و رهایی یهودیان توجه کند.
سپس به تحصیل در دانشگاه های کراکوف و وین ادامه داد و در سال ۱۸۷۵ استاد حقوق عمومی در دانشگاه گراتس شد. او و همسرش فرانسیسکا دو پسر داشتند. در سال ۱۸۷۵، گمپلوویچ تحصیل در رشته حقوق را در دانشگاه یاگیلونیا در کراکوف آغاز کرد. وی سپس به مدت یک سال به تحصیل در وین رفت و به کراکوف بازگشت و مدرک دکتری حقوق دریافت کرد. وی با تأسیس نخستین انجمن جامعه شناسی در گراتس به اوج شهرت رسید. در سال ۱۸۶۰ کار روزنامه نگاری خود را آغاز کرد. از سال ۱۸۶۹ تا ۱۸۷۴ او مجله خود، کراج ( کشور ) را ویرایش کرد. سپس در سال ۱۸۷۵ در سی و هفت سالگی به عنوان مدرس علوم اداری و حقوق اداری وارد دانشگاه گراتس اتریش شد. در سال ۱۸۸۲، او دانشیار و در سال ۱۸۹۳ استاد تمام شد. سپس گمپلوویچ در سال ۱۹۰۸ از دانشگاه بازنشسته شد.
... [مشاهده متن کامل]
گمپلوویچ پسر یک تولیدکننده فرش و ظروف چینی یهودی به نام آبراهام گمپلوویچ بود. گمپلوویچ به عنوان یکی از بنیانگذاران جامعه شناسی در کشورهای آلمانی زبان شناخته می شود. در حالی که تحت پادشاهی اتریش - مجارستان زندگی می کرد، او شاهد بسیاری از درگیری های خشونت آمیز یهودستیزی بین گروه های قومی بود، که بر نظریه های جامعه شناختی او در مورد تضاد اجتماعی و تبیین پدیده های اجتماعی تأثیر گذاشت. مشارکت های او در زمینه های علوم اجتماعی، علوم سیاسی و الهیات به این حوزه ها اجازه داد تا زیر دریچه کاربردهای گمپلوویچ از تعمیم های جامعه شناختی گسترش یابند. در هر سه حوزه، او نویسنده ای سرراست و سرزنده بود که در بحث و جدل عالی بود. وی به دلیل شک و تردیدش نسبت به دوام پیشرفت اجتماعی و این باورش شهرت داشت که دولت از رویارویی اجتناب ناپذیر به جای وحدت یا الهام الهی سرچشمه می گیرد.
به عنوان فرزند یک خانواده لهستانی یهودی الاصل، گمپلوویچ در خانواده ای بزرگ شد که بخشی از یک گروه یهودی مترقی بود که از یک برنامه همسان سازی اجتماعی جامع برای همه یهودیان حمایت می کرد. پیش از وقوع شورش ژانویه ۱۸۶۳، خانه خانواده گامپلوویچ یکی از پایگاه های توطئه بود. در دوران قیام، محل اسکان جوانان آسیب پذیر و پناهگاه مجروحان شده بود. پدر لودویک، آبراهام، در برنامه ریزی شورش کمک کرد و دو برادر بزرگترش در کنارش جنگیدند.
لودویگ گمپلوویچ و همسرش هر دو برای فرار از یهودستیزی غالب به کالوینیسم گرویدند. یهودیت همیشه برای گمپلوویچ و خانواده اش در دوران رشد وجود داشت. بنابراین، رفاه قوم یهود برای او ضروری بود. حتی با وجود اینکه پدرش، آبراهام گامپلوویچ، سعی کرد در جامعه کراکوف ادغام شود، یهودیان اغلب به عنوان شهروندان درجه دوم دیده می شدند. این امر گمپلوویچ را به عنوان یک یهودی با موانع بسیاری روبرو کرد. او چندین مقاله نوشت که در آنها تلاش کرد به مسائل یهودی ستیزی و رهایی یهودیان توجه کند.
سپس به تحصیل در دانشگاه های کراکوف و وین ادامه داد و در سال ۱۸۷۵ استاد حقوق عمومی در دانشگاه گراتس شد. او و همسرش فرانسیسکا دو پسر داشتند. در سال ۱۸۷۵، گمپلوویچ تحصیل در رشته حقوق را در دانشگاه یاگیلونیا در کراکوف آغاز کرد. وی سپس به مدت یک سال به تحصیل در وین رفت و به کراکوف بازگشت و مدرک دکتری حقوق دریافت کرد. وی با تأسیس نخستین انجمن جامعه شناسی در گراتس به اوج شهرت رسید. در سال ۱۸۶۰ کار روزنامه نگاری خود را آغاز کرد. از سال ۱۸۶۹ تا ۱۸۷۴ او مجله خود، کراج ( کشور ) را ویرایش کرد. سپس در سال ۱۸۷۵ در سی و هفت سالگی به عنوان مدرس علوم اداری و حقوق اداری وارد دانشگاه گراتس اتریش شد. در سال ۱۸۸۲، او دانشیار و در سال ۱۸۹۳ استاد تمام شد. سپس گمپلوویچ در سال ۱۹۰۸ از دانشگاه بازنشسته شد.
