لودویک لازاروس زامِنهوف ( به لاتین: Ludovicus Lazarus ( Lejzer ) Zamenhof؛ به لهستانی: Ludwik Łazarz Zamenhof ) ( ۱۵ دسامبر ۱۸۵۹ - ۱۴ آوریل ۱۹۱۷ ) پزشک لهستانی و آفرینندهٔ زبان بین المللی اسپرانتو در سال ۱۸۸۷ است. این زبان متأثر از زبان آلمانی علیا با گویش ییدیش است.
یونسکو سال ۱۹۸۶ را، به پاس خدمات زامنهوف به بشریت و به خاطر ابداع زبان اسپرانتو، سال «زامنهوف» اعلام کرد.
روز اسپرانتو، که مهم ترین روز در تقویم بزرگداشت های زبان اسپرنتو است و با نام های دیگری مانند روز زامنهوف، روز جهانی کتاب اسپرانتو، روز ادبیات اسپرانتو و روز بین المللی فرهنگ اسپرانتو نیز به آن اشاره می شود، در واقع هر ساله در روز ۱۵ دسامبر، یعنی روز تولد زامنهوف، در سراسر جهان جشن گرفته می شود.
لودویک لازاروس زامنهوف در ۱۵ دسامبر سال ۱۸۵۹ در شهر بیالیستوک در لهستان زاده شد. وی نخستین فرزند مارک و روزالیا زامنهوف بود که تا سال ۱۸۷۹ صاحب ۸ فرزند دیگر نیز شدند: چهار پسر دیگر و چهار دختر که بزرگ ترین آن ها، سارا، در سن ده سالگی، در سال ۱۸۷۰ از دنیا رفت.
لودویک لازاروس زامنهوف تنها کسی که زبان ابداعی او، پس از گذشت بیش از یک قرن، همچنان زنده و پویا مانده است و در سرتاسر جهان نهادها، گروه ها، مجلات، کتاب ها، سایت های اینترنتی و فرستنده های رادیوییِ فراوانی درگیر استفاده و توسعه دادن هرچه بیشتر آن هستند. در حالیکه بسیاری از زبان های ملیِ جهان با وجود سابقهٔ چند هزار سالهٔ خود هنوز موفق به ارائهٔ نویسنده ای نشده اند که نامزد جایزهٔ ادبیِ نوبل گردد، زبان اسپرانتو موفق به کسب شده است. در سال ۱۹۹۹، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۵ میلادی ویلیام الد، نویسندهٔ اسکاتلندی به پاس تألیف بیش از پنجاه کتاب به زبان عالَم گیری که زامنهوف خالق آن بود، نامزدِ دریافت جایزهٔ ادبی نوبل شد. از زمان انتشار زبان اسپرانتو، یعنی سال ۱۸۸۷ تا رخدادِ این واقعه، تنها ۱۱۲ سال گذشته بود.
علل موفقیت زامنهوف و زبانش، تنها طراحی دقیق و متفکرانه اسپرانتو نبوده است، بلکه دوراندیشی ها و از خود گذشتگی های زامنهوف نیز در این باره، نقشی کلیدی بر عهده داشته است.
زامنهوف هنوز سیزده سال بیش نداشت که در میدان بزرگ شهرش، شاهد مشکلات ناشی از اختلاف زبان ها و عوارض ناخواستهٔ آن شده بود. ساکنانِ این شهر چهار زبان مختلف داشتند: لهستانی، آلمانی، عبری و روسی. وی از همان زمان به فکر زبانی مشترک برای کل بشریت افتاد. از آن جا که در آن دوران، لهستان تحت سلطهٔ روسیهٔ تزاری قرار داشت، روس ها از آموزش زبان لهستانی در مدارس جلوگیری می کردند. در سنین کودکی زامنهوف بود که انقلاب لهستان ( ۱۸۶۵–۱۸۶۳ ) به دستِ قوای روسیه سرکوب شده بود. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیونسکو سال ۱۹۸۶ را، به پاس خدمات زامنهوف به بشریت و به خاطر ابداع زبان اسپرانتو، سال «زامنهوف» اعلام کرد.
روز اسپرانتو، که مهم ترین روز در تقویم بزرگداشت های زبان اسپرنتو است و با نام های دیگری مانند روز زامنهوف، روز جهانی کتاب اسپرانتو، روز ادبیات اسپرانتو و روز بین المللی فرهنگ اسپرانتو نیز به آن اشاره می شود، در واقع هر ساله در روز ۱۵ دسامبر، یعنی روز تولد زامنهوف، در سراسر جهان جشن گرفته می شود.
لودویک لازاروس زامنهوف در ۱۵ دسامبر سال ۱۸۵۹ در شهر بیالیستوک در لهستان زاده شد. وی نخستین فرزند مارک و روزالیا زامنهوف بود که تا سال ۱۸۷۹ صاحب ۸ فرزند دیگر نیز شدند: چهار پسر دیگر و چهار دختر که بزرگ ترین آن ها، سارا، در سن ده سالگی، در سال ۱۸۷۰ از دنیا رفت.
لودویک لازاروس زامنهوف تنها کسی که زبان ابداعی او، پس از گذشت بیش از یک قرن، همچنان زنده و پویا مانده است و در سرتاسر جهان نهادها، گروه ها، مجلات، کتاب ها، سایت های اینترنتی و فرستنده های رادیوییِ فراوانی درگیر استفاده و توسعه دادن هرچه بیشتر آن هستند. در حالیکه بسیاری از زبان های ملیِ جهان با وجود سابقهٔ چند هزار سالهٔ خود هنوز موفق به ارائهٔ نویسنده ای نشده اند که نامزد جایزهٔ ادبیِ نوبل گردد، زبان اسپرانتو موفق به کسب شده است. در سال ۱۹۹۹، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۵ میلادی ویلیام الد، نویسندهٔ اسکاتلندی به پاس تألیف بیش از پنجاه کتاب به زبان عالَم گیری که زامنهوف خالق آن بود، نامزدِ دریافت جایزهٔ ادبی نوبل شد. از زمان انتشار زبان اسپرانتو، یعنی سال ۱۸۸۷ تا رخدادِ این واقعه، تنها ۱۱۲ سال گذشته بود.
علل موفقیت زامنهوف و زبانش، تنها طراحی دقیق و متفکرانه اسپرانتو نبوده است، بلکه دوراندیشی ها و از خود گذشتگی های زامنهوف نیز در این باره، نقشی کلیدی بر عهده داشته است.
زامنهوف هنوز سیزده سال بیش نداشت که در میدان بزرگ شهرش، شاهد مشکلات ناشی از اختلاف زبان ها و عوارض ناخواستهٔ آن شده بود. ساکنانِ این شهر چهار زبان مختلف داشتند: لهستانی، آلمانی، عبری و روسی. وی از همان زمان به فکر زبانی مشترک برای کل بشریت افتاد. از آن جا که در آن دوران، لهستان تحت سلطهٔ روسیهٔ تزاری قرار داشت، روس ها از آموزش زبان لهستانی در مدارس جلوگیری می کردند. در سنین کودکی زامنهوف بود که انقلاب لهستان ( ۱۸۶۵–۱۸۶۳ ) به دستِ قوای روسیه سرکوب شده بود. [ نیازمند منبع]
wiki: لودویک زامنهوف