لوح رسی ( زبان اکدی ṭuppu ( m ) 𒁾[ ۱] ) یا لوح گِلی در خاور نزدیک باستان به عنوان یک رسانهٔ نوشتاری به ویژه برای نوشتن به خط میخی استفاده می شد. این روش در سراسر عصر برنز و عصر آهن مورد استفاده قرار می گرفت. کهن ترین کتاب هایی که می شناسیم بر روی لوح های گلی نوشته شده اند. نویسه های خطوط نخستین بین النهرین که میخی شکل بودند با استفاده از ابزار تیز و نازکی به نام سوزنک حکاکی یا نیشک بر روی قطه های کوچک، باریک و خیس لوح گلین نوشته می شدند. سپس لوح خیس را در نور آفتاب یا درون کوره خشک می کردند. بعد آن را در یک جلد خارجی محافظ از جنس گل خشک شده یا پخته که عنوان یا چکیدهٔ لوح بر روی آن حک شده بود، قرار می دادند. اگرچه لوح های گلی آنقدر سنگین بودند که حمل آن ها سخت بود و آن قدر کوچک و کوتاه بودند که نمی شد نوشته های طولانی را بر رویشان ثبت کرد، اما از طومارهای پاپیروس که جانشین این الواح شدند دوام بیشتری داشتند[ ۲] . حماسهٔ گیلگمش، که از نخستین افسانه های نوشته شدهٔ انسانی است، بر روی لوح های گلی نوشته شد. «کتابخانهٔ تلو» متعلق به سومریان و مجموعهٔ بزرگ آشور بانی پال در نینوا چیزی جز لوح گلین نبودند. خط میخی، مناسب برای این نوع رسانه نوشتاری بود. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: لوح رسی