لوتی پیر

دانشنامه آزاد فارسی

لوتی، پیِر (۱۸۵۰ـ۱۹۲۳)(Loti, Pierre)
لوتی، پیِر
(نام مستعار لوئی ماری ژولین ویو) دریانورد و نویسندۀ فرانسوی از خانواده های قدیم پروتستان بود. در دبیرستان لوئی چهارم در پاریس درس خواند. در ۱۸۶۷ در مدرسۀ کشتی رانی پذیرفته شد و برای کارآموزی به سفر رفت. در ۱۸۶۹ به ژاپن، اقیانوسیه، و کشورهای عربی سفر کرد. در ۱۸۷۲ به تاهیتی سفر کرد و نام لوتی را، که گُلی دریایی است، برای خود برگزید. آوازه اش در نویسندگی موجب شد به عضویت فرهنگستان فرانسه درآید (۱۸۹۱). در ۱۹۰۰ با هیئتی از نیروی دریایی به خاور دور رفت و پس از بازگشت از سفر، ماجراهای خود را در چند کتاب نوشت. در ۱۹۰۶ ناخدا یکم نیروی دریایی و در ۱۹۱۰ بازنشسته شد. از آثار اوست: آزیاده (۱۸۷۹)؛ راراهو (۱۸۸۰)؛ برادرم ایو (۱۸۸۳)؛ ماهی گیر ایسلند (۱۸۸۶)؛ مادام کریزانتم (۱۸۸۷)؛ در مراکش (۱۸۸۹)؛ اورشلیم (۱۸۹۵)؛ رامونچو (پاریس، ۱۸۹۷)؛ آخرین روزهای پکن (۱۹۰۲)؛ پری رویان ناکام (۱۹۰۶)؛ مرگ فیلای (۱۹۰۹)؛ آزاد در زیر آسمان شرق؛ به سوی اصفهان (۱۹۰۴) که به فارسی ترجمه و چاپ شده است؛ ترکیه در حال احتضار (۱۹۱۳) که با نام ترکی در حال احتضار به فارسی ترجمه و چاپ شده است (تهران، ۱۳۳۲ش)؛ رؤیاهای والا از شرق (با همکاری پسرش).

پیشنهاد کاربران

بپرس