عشق باشد لوت و پوت جانها
جوع از این روی است قوت جانها
شیرخواره کی شناسد ذوق لوت
مر پری را بوی باشد لوت و پوت.
مولوی.
لوت و پوت خورده را هم یاد آرمنگر اندر غابر و کم باش زار.
مولوی.
که بخور این است ما را لوت و پوت نیست او را جز لقأاﷲ قوت.
مولوی.
ز هر سو به دست آورد لوت و پوت به شادی برآرد ز انده دمار.
ابن یمین.