لوت خوار. [ خوا / خا ] ( نف مرکب ) نعت فاعلی از لوت خوردن. که لوت خورد. که لوت خوردن کار اوست : هرکه روزی برّه ای تنها نخورد در میان لوت خواران مرد نیست.
بسحاق اطعمه.
و رجوع به لوت شود.
فرهنگ فارسی
( صفت ) آنکه لوت خورد کسی که طعامهای لذیذ خورد هر که روزی بره ای تنها نخورد در میان لوت خواران مرد نیست . ( بسحاق اطعمه لغ. )
