لواسانی حسن

[ویکی نور] سید حسن حسینی لواسانی(1400 -1308 ق)، عالم دینی، مجتهد و مورخ. نسبش به امام زین العابدین(ع) می رسد. در نجف به دنیا آمد.
مقدمات و ادبیات را نزد علمای نجف فراگرفت.
وی از شاگردان آیت اللَّه شیخ محمد کاظم خراسانی و آیت اللَّه سید محمد کاظم یزدی و آیت اللَّه شیخ علی گنابادی و آیت اللَّه شیخ علی قوچانی و آیت اللَّه میرزا حسین نایینی و آیت اللَّه شیخ علی قوچانی و آیت اللَّه میرزا حسین نایینی و آیت اللَّه میرزا محمد تقی شیرازی و آیت اللَّه سید اسماعیل صدر بود و نزد آنان در نجف، سامرا و کربلا مراحل علمی را طی کرد. آن گاه مشغول به تدریس و تألیف شد.
در 1333ق به تهران آمد و به تدریس پرداخت، سپس به مشهد رفت و از محضر آیت اللَّه آقا محمد آقازاده ی کفایی استفاده نمود. در 1344ق به نجف بازگشت و از محضر اساتید وقت، آیت اللَّه آقا سید ابوالحسن اصفهانی و آیت اللَّه آقا ضیاءالدین عراقی و آیت اللَّه شیخ محمد حسین غروی، استفاده نمود تا به مراتب عالیه ی اجتهاد رسید و به دریافت اجازه های اجتهاد نایل شد. در 1348ق برای ارشاد و سرپرستی شیعیان به لبنان رفت و در 1370ق به تهران بازگشت و به امور علمی و دینی پرداخت. وی در مسجد محمودیه سرچشمه به انجام امور مذهبی مشغول بود. لواسانی از دوستان نزدیک علامه امینی بود. در تهران درگذشت.
نور الأفهام فی علم الکلام