لوئی یکم، دوک اورلئان ( انگلیسی: Louis I, Duke of Orléans; ۱۳ مارس ۱۳۷۲ – ۲۳ نوامبر ۱۴۰۷ ) از سال ۱۳۹۲ تا زمان مرگ دوک اورلئان بود. وی همچنین دوک تورین ( ۱۳۸۶–۱۳۹۲ ) ، کنت والوآ ( ۱۳۸۶–۱۴۰۶ ) کنت بلوز ( ۱۳۹۷–۱۴۰۷ ) ، کنت آنگولم ( ۱۴۰۴–۱۴۰۷ ) ، کنت پریگورد ( ۱۴۰۰–۱۴۰۷ ) و کنت سوآسون ( ۱۴۰۴–۱۴۰۷ ) . و دومین فرزند شارل پنجم فرانسه و برادر جوانتر شارل ششم فرانسه بود.
... [مشاهده متن کامل]
نوادگان وی بعد از انقراض خط اصلی دودمان والوآ در سال ۱۴۹۸ میلادی، سلطنت فرانسه را به ارث بردند.
در سال ۱۳۷۴، لوئی با کاترین، وارث سلطنت مجارستان نامزد شد.
انتظار می رفت لوئی و کاترین یا بر مجارستان یا بر لهستان سلطنت کنند، زیرا پدر کاترین، لوئی اول مجارستانی پسری نداشت. پدر کاترین همچنین قصد داشت ادعای خود بر پادشاهی ناپل و ایالت پرووانس، که پس از آن توسط پسرعموی بیمار و بی فرزندش جوانا اول ناپل نگهداری می شد را نیز به آنها بسپارد. با این حال، مرگ کاترین در سال ۱۳۷۸ به مذاکرات ازدواج پایان داد. در سال ۱۳۸۴، الیزابت بوسنی با وجود نامزدی ماریا با زیگیزموند، امپراتور مقدس روم از دودمان لوکزامبورگ، با شارل پنجم پدر لوئی دربارهٔ احتمال ازدواج لوئی با دخترش ماریا شروع به مذاکره کرد. اگر الیزابت در سال ۱۳۷۸، پس از مرگ کاترین، این پیشنهاد را می داد، این واقعیت که پادشاهی فرانسه و پادشاهی مجارستان یک پاپ را به رسمیت نمی شناختند، مشکلی را ایجاد می کرد. با این حال، الیزابت در سال ۱۳۸۴ ناامید بود و حاضر نبود که شکافی در راه مذاکرات قرار گیرد. آنتی پاپ کلمنت هفتم توافق نامه ای را ابطال کرد که نامزدی ماریا و زیگیزموند را لغو کرد و ازدواج نیابتی بین لوئی و ماریا در آوریل ۱۳۸۵ جشن گرفته شد. با این حال، این ازدواج توسط اشراف مجارستانی که به پاپ اوربان ششم پایبند بودند، به رسمیت شناخته نشد. چهار ماه پس از ازدواج نیابتی، زیگیزموند به مجارستان حمله کرد و با ماریا ازدواج کرد که در نهایت شانس لوئی برای سلطنت به عنوان پادشاه مجارستان را از بین برد.
لوئی در طول جنگ صد ساله نقش سیاسی مهمی داشت. در سال ۱۳۹۲ برادر بزرگتر او شارل ششم فرانسه ملقب به شارل دیوانه ( که ممکن است از اسکیزوفرنی، پورفیری، اسکیزوفرنی پارانوئید یا اختلال دوقطبی رنج برده باشد ) اولین بار یک سری حملات «جنون» را تجربه کرد. خیلی زود مشخص شد که شارل قادر به حکومت مستقل نیست. در سال ۱۳۹۳ شورای سلطنتی به ریاست ملکه ایزابلای باواریا تشکیل شد و لوئی نفوذ قدرتمندی پیدا کرد.
... [مشاهده متن کامل]
نوادگان وی بعد از انقراض خط اصلی دودمان والوآ در سال ۱۴۹۸ میلادی، سلطنت فرانسه را به ارث بردند.
در سال ۱۳۷۴، لوئی با کاترین، وارث سلطنت مجارستان نامزد شد.
انتظار می رفت لوئی و کاترین یا بر مجارستان یا بر لهستان سلطنت کنند، زیرا پدر کاترین، لوئی اول مجارستانی پسری نداشت. پدر کاترین همچنین قصد داشت ادعای خود بر پادشاهی ناپل و ایالت پرووانس، که پس از آن توسط پسرعموی بیمار و بی فرزندش جوانا اول ناپل نگهداری می شد را نیز به آنها بسپارد. با این حال، مرگ کاترین در سال ۱۳۷۸ به مذاکرات ازدواج پایان داد. در سال ۱۳۸۴، الیزابت بوسنی با وجود نامزدی ماریا با زیگیزموند، امپراتور مقدس روم از دودمان لوکزامبورگ، با شارل پنجم پدر لوئی دربارهٔ احتمال ازدواج لوئی با دخترش ماریا شروع به مذاکره کرد. اگر الیزابت در سال ۱۳۷۸، پس از مرگ کاترین، این پیشنهاد را می داد، این واقعیت که پادشاهی فرانسه و پادشاهی مجارستان یک پاپ را به رسمیت نمی شناختند، مشکلی را ایجاد می کرد. با این حال، الیزابت در سال ۱۳۸۴ ناامید بود و حاضر نبود که شکافی در راه مذاکرات قرار گیرد. آنتی پاپ کلمنت هفتم توافق نامه ای را ابطال کرد که نامزدی ماریا و زیگیزموند را لغو کرد و ازدواج نیابتی بین لوئی و ماریا در آوریل ۱۳۸۵ جشن گرفته شد. با این حال، این ازدواج توسط اشراف مجارستانی که به پاپ اوربان ششم پایبند بودند، به رسمیت شناخته نشد. چهار ماه پس از ازدواج نیابتی، زیگیزموند به مجارستان حمله کرد و با ماریا ازدواج کرد که در نهایت شانس لوئی برای سلطنت به عنوان پادشاه مجارستان را از بین برد.
لوئی در طول جنگ صد ساله نقش سیاسی مهمی داشت. در سال ۱۳۹۲ برادر بزرگتر او شارل ششم فرانسه ملقب به شارل دیوانه ( که ممکن است از اسکیزوفرنی، پورفیری، اسکیزوفرنی پارانوئید یا اختلال دوقطبی رنج برده باشد ) اولین بار یک سری حملات «جنون» را تجربه کرد. خیلی زود مشخص شد که شارل قادر به حکومت مستقل نیست. در سال ۱۳۹۳ شورای سلطنتی به ریاست ملکه ایزابلای باواریا تشکیل شد و لوئی نفوذ قدرتمندی پیدا کرد.
