لوئی ژاک مانده داگِر ( به فرانسوی: Louis - Jacques - Mandé Daguerre ) ( زادهٔ ۱۸ نوامبر ۱۷۸۷ – مرگ ۱۰ ژوئیه ۱۸۵۱ ) هنرمند و فیزیکدان فرانسوی بود که برای اختراع فرایند داگرئوتایپ در عکاسی شناخته شده است.
... [مشاهده متن کامل]
داگِر در کورمی - آن - پریزی، ول - دوآز، فرانسه به دنیا آمد. وی نزد نخستین هنرمند نقاشی های سراسرنما، پیر پروو، معماری، طراحی صحنهٔ تئاتر و نقاشی سراسرنما را فراگرفت. او در زمینهٔ طراحی صحنهٔ تئاتر بسیار پیشرفت کرد و طراح پرآوازه ای شد تا آنجا که نخستین ژرفانما را ساخت و در سال ۱۸۲۲ در پاریس آن را رونمایی کرد.
در سال ۱۸۲۲ ژوزف نیسه فور نیپس نخستین عکس دائمی جهان را تولید کرد ( به نام هلیوگراف ) . برای همین سه سال بعد داگر دستیار نیپس شد و آن ها ۴ سال با یکدیگر همکاری کردند. نیپس به صورت ناگهانی در سال ۱۸۳۳ از دنیا رفت. او یک چاپگر بود و فرایندی که او به کار می برد بر پایهٔ روشی سریع برای تولید صفحه های ( پلاک ) چاپ بود. داگر گمان می کرد روش نیپس به او در پیشبرد دایوراما که ساختهٔ خودش بود کمک خواهد کرد.
در نهایت پس از سال ها تجربه اندوزی، در ۷ ژانویهٔ ۱۸۳۹ داگر همراه با فرهنگستان علوم فرانسه اعلام کردند که فرایند عکاسی که بر رویش کار می کردند به کمال خود رسیده است. دولت فرانسه ثبت اختراع کار داگر را به دست آورد و در برابر آن مبلغی را به او و دستیارش که پسر نیپس بود پرداخت کرد. پس از آن در ۱۹ اوت ۱۸۳۹ دولت وقت فرانسه اعلام کرد که اختراع داگر هدیه ای به جهان است و آن را به رایگان به جهان بخشید.
داگر در ۱۰ ژوئیهٔ ۱۸۵۱ در بری - سور - مرن، ۱۲ کیلومتری پاریس، در اثر حملهٔ قلبی از دنیا رفت. داگر یکی از ۷۲ نفری است که نامشان بر روی برج ایفل نوشته شده است.
کارهای داگر هم زمان بود با تلاش های هنری فاکس تالبوت در انگلستان. آن ها هر دو می دانستند که در راهی تلاش می کنند که منجر به انقلابی در جهان هنر خواهد شد.
داگر برای حفظ کارش، در ۱۲ اوت ۱۸۳۹، یک هفته پیش از آنکه دولت فرانسه کار او را به جهان هدیه کند، اختراعش را در بریتانیا به ثبت رساند. با رایگان اعلام کردن کار داگر از سوی دولت فرانسه، به شدت سرعت پیشرفت کار او در فرانسه کم شد.
داگر برای گذران زندگی به پول نیاز نداشت چون دولت فرانسه مبلغی را به او پرداخت کرده بود. تالبوت در مقابل، مقدار زیادی هزینه کرد تا روشش را توسعه دهد. او نزدیک به ۵۰۰۰ پوند آن زمان ( برابر با ۳۷۸۰۰۰ پوند در سال ۲۰۱۱ ) را خرج کرد و حق امتیاز آن را برای عکاسان بریتانیایی ثبت کرد و از آن پس از روش تالبوت به جای روش داگر استفاده شد.
... [مشاهده متن کامل]
داگِر در کورمی - آن - پریزی، ول - دوآز، فرانسه به دنیا آمد. وی نزد نخستین هنرمند نقاشی های سراسرنما، پیر پروو، معماری، طراحی صحنهٔ تئاتر و نقاشی سراسرنما را فراگرفت. او در زمینهٔ طراحی صحنهٔ تئاتر بسیار پیشرفت کرد و طراح پرآوازه ای شد تا آنجا که نخستین ژرفانما را ساخت و در سال ۱۸۲۲ در پاریس آن را رونمایی کرد.
در سال ۱۸۲۲ ژوزف نیسه فور نیپس نخستین عکس دائمی جهان را تولید کرد ( به نام هلیوگراف ) . برای همین سه سال بعد داگر دستیار نیپس شد و آن ها ۴ سال با یکدیگر همکاری کردند. نیپس به صورت ناگهانی در سال ۱۸۳۳ از دنیا رفت. او یک چاپگر بود و فرایندی که او به کار می برد بر پایهٔ روشی سریع برای تولید صفحه های ( پلاک ) چاپ بود. داگر گمان می کرد روش نیپس به او در پیشبرد دایوراما که ساختهٔ خودش بود کمک خواهد کرد.
در نهایت پس از سال ها تجربه اندوزی، در ۷ ژانویهٔ ۱۸۳۹ داگر همراه با فرهنگستان علوم فرانسه اعلام کردند که فرایند عکاسی که بر رویش کار می کردند به کمال خود رسیده است. دولت فرانسه ثبت اختراع کار داگر را به دست آورد و در برابر آن مبلغی را به او و دستیارش که پسر نیپس بود پرداخت کرد. پس از آن در ۱۹ اوت ۱۸۳۹ دولت وقت فرانسه اعلام کرد که اختراع داگر هدیه ای به جهان است و آن را به رایگان به جهان بخشید.
داگر در ۱۰ ژوئیهٔ ۱۸۵۱ در بری - سور - مرن، ۱۲ کیلومتری پاریس، در اثر حملهٔ قلبی از دنیا رفت. داگر یکی از ۷۲ نفری است که نامشان بر روی برج ایفل نوشته شده است.
کارهای داگر هم زمان بود با تلاش های هنری فاکس تالبوت در انگلستان. آن ها هر دو می دانستند که در راهی تلاش می کنند که منجر به انقلابی در جهان هنر خواهد شد.
داگر برای حفظ کارش، در ۱۲ اوت ۱۸۳۹، یک هفته پیش از آنکه دولت فرانسه کار او را به جهان هدیه کند، اختراعش را در بریتانیا به ثبت رساند. با رایگان اعلام کردن کار داگر از سوی دولت فرانسه، به شدت سرعت پیشرفت کار او در فرانسه کم شد.
داگر برای گذران زندگی به پول نیاز نداشت چون دولت فرانسه مبلغی را به او پرداخت کرده بود. تالبوت در مقابل، مقدار زیادی هزینه کرد تا روشش را توسعه دهد. او نزدیک به ۵۰۰۰ پوند آن زمان ( برابر با ۳۷۸۰۰۰ پوند در سال ۲۰۱۱ ) را خرج کرد و حق امتیاز آن را برای عکاسان بریتانیایی ثبت کرد و از آن پس از روش تالبوت به جای روش داگر استفاده شد.
