لو داویدوویچ لاندائو

منابع [ویرایش]
در ویکی انبار پرونده هایی دربارهٔ لو لاندائو موجود است.
Dorozynski, Alexander ( 1965 ) . The Man They Wouldn't Let Die. ( After Landau's 1962 car accident, the physics community around him rallied to attempt to save his life. They managed to prolong his life until 1968. )
. M. Khalatnikov ( editor ) : Landau. The physicist and the men. Recollections of L. D. Landau Translated from the Russian by J. B. Sykes. ( Pergamon Press, 1989 ) ISBN 0 - 08 - 036383 - 0
[نهفتن]
ن • ب • و
برندگان جایزهٔ نوبل فیزیک ( ۱۹۵۱–۱۹۷۵ )
سر جان داگلاس کاکرافت / ارنست والتون ( ۱۹۵۱ ) · فلیکس بلاک / ادوارد میلز پورسل ( ۱۹۵۲ ) · فریتز زرنیکه ( ۱۹۵۳ ) · ماکس بورن / والتر بوث ( ۱۹۵۴ ) · ویلیس اوژن لمب / پولیکارپ کوش ( ۱۹۵۵ ) · ویلیام شاکلی / جان باردین / والتر هاوسر براتین ( ۱۹۵۶ ) · چن نینگ یانگ / تسونگ - دائو لی ( ۱۹۵۷ ) · پاول چرنکوف / لیا فرانک / ایگور یوگنیویچ تام ( ۱۹۵۸ ) · امیلیو گینو سگر / اوون چمبرلین ( ۱۹۵۹ ) · دونالد آرتور گلایزر ( ۱۹۶۰ ) · رابرت هافستاتر / رودولف لودویگ موسبائر ( ۱۹۶۱ ) · لو لاندائو ( ۱۹۶۲ ) · یوجین ویگنر / ماریا ژئوپرت مایر / جی. هانس. دی جنسن ( ۱۹۶۳ ) · چارلز هارد تاونز / نیکولای باسوف / الکساندر میخایلوویچ پروخورف ( ۱۹۶۴ ) · سین ایترو تومونوجا / جولیان شوینگر / ریچارد فاینمن ( ۱۹۶۵ ) · آلفرد کاستلر ( ۱۹۶۶ ) · هانس بته ( ۱۹۶۷ ) · لوئیس والتر آلوارز ( ۱۹۶۸ ) · موری گل مان ( ۱۹۶۹ ) · هانس اولوف گوستا آلفون / لوئیس نیل ( ۱۹۷۰ ) · دنیس گابور ( ۱۹۷۱ ) · جان باردین / لئون نیل کوپر / جان رابرت شریفر ( ۱۹۷۲ ) · لئو ایساکی / ایوار جیاور / بریان دیوید جوزفسون ( ۱۹۷۳ ) · مارتین رایل / آنتونی هویش ( ۱۹۷۴ ) · آگه بوهر / بن روی ماتلسن / لئو جیمز رینواتر ( ۱۹۷۵ )
فهرست کامل · ( ۱۹۰۱–۱۹۲۵ ) · ( ۱۹۲۶–۱۹۵۰ ) · ( ۱۹۵۱–۱۹۷۵ ) · ( ۱۹۷۶–۲۰۰۰ ) · ( ۲۰۰۱–۲۰۲۵ )
رده ها: استادان دانشگاه سن پترزبورگاعضای آکادمی ملی دانش آمریکااعضای خارجی انجمن سلطنتیاهالی باکواهالی خارکوفاهالی مسکوبرندگان جایزه استالینبرندگان جایزه نوبل اهل روسیهبرندگان جایزه نوبل فیزیکدانشمندان فیزیک نظریدانشمندان یهودیدانش آموختگان دانشگاه سن پترزبورگدرگذشتگان ۱۹۶۸ ( میلادی ) زادگان ۱۹۰۸ ( میلادی ) فیزیک دانان اهل روسیهفیزیک دانان اهل شورویمخترعان اهل روسیهیهودیان اهل روسیه
قس انگلیسی
Lev Davidovich Landau ( Russian language: Ле́в Дави́дович Ланда́у; January 22 [O. S. January 9] 1908 – April 1, 1968 ) was a prominent Soviet physicist who made fundamental contributions to many areas of theoretical physics. His accomplishments include the independent co - discovery of the density matrix method in quantum mechanics ( alongside John von Neumann ) , the quantum mechanical theory of diamagnetism, the theory of superfluidity, the theory of second - order phase transitions, the Ginzburg–Landau theory of superconductivity, the theory of Fermi liquid, the explanation of Landau damping in plasma physics, the Landau pole in quantum electrodynamics, and the two - component theory of neutrinos. He received the 1962 Nobel Prize in Physics for his development of a mathematical theory of superfluidity that accounts for the properties of liquid helium II at a temperature below 2. 17 K ( −270. 98 °C ) .
Contents [show]
[edit]Early years
Landau family in 1910
Landau was born on January 22, 1908 to Jewish parents[1][2][3] in Baku, in what was then the Russian Empire. Landau's father was an engineer with the local oil industry and his mother was a doctor. Recognized very early as a child prodigy in mathematics, Landau was quoted as saying in later life that he scarcely remembered a time when he was not familiar with calculus. Landau graduated at 13 from gymnasium. His parents considered him too young to attend university, so for a year he attended the Baku Economical Technicum. In 1922, at age 14, he matriculated at Baku State University, studying in two departments simultaneously: the department of Physics and Mathematics, and the department of Chemistry. Subsequently he ceased studying chemistry, but remained interested in the field throughout his life.
In 1924, he moved to the main centre of Soviet physics at the time: the Physics Department of Leningrad State University. In Leningrad, he first made the acquaintance of genuine theoretical physics and dedicated himself fully to its study, graduating in 1927. Landau subsequently enrolled for post - graduate study at the Leningrad Physico - Technical Institute, and at 21, received a doctorate. Landau got his first chance to travel abroad in 1929, on a Soviet government traveling fellowship supplemented by a Rockefeller Foundation fellowship.
After brief stays in Göttingen and Leipzig, he went to Copenhagen to work at Niels Bo . . .