لهیب

/lahib/

مترادف لهیب: زبانه، شراره، شرار، شرر، شعله، لهب

لغت نامه دهخدا

لهیب. [ ل َ ] ( ع اِ ) گرمی آتش یا شعله آن خالص از دود. ( منتهی الارب ). زبانه آتش. ( مهذب الاسماء ).گرازه آتش ( در تداول مردم قزوین ). آتش شعله زن. ( غیاث ). زبانه زدن آتش. افروختن آتش. لَهب :
خاطر از آب خضر و آتش موسی است زآنک
هم ز آب الطاف و هم ز آتش لهیبش یافتم.
خاقانی.
بر امید آتش موسی بخت
کز لهیبش سبز و تر گردد درخت.
مولوی.
و در هیچ بقعت روشنی و احراق و لهیب او [آتش ] تغییر و تبدیل نپذیرد. ( تاریخ بیهقی چ تهران ص 33 ). || سوز. سوزش. التهاب : و قد یوضع [ ضمادالبنفسج ] علی فم المعدة اذا کان فیه لهیب. ( ابن البیطار ).

لهیب. [ ل َ ] ( اِخ ) جایگاهی است در شعر افوه الاودی :
و جرّد جمعها بیض ٌ خفاف
علی جنبی بضارع فاللهیب.
( از معجم البلدان ).

لهیب. [ ل ُ هََ ] ( اِخ ) ابن مالک اللهبی... قاله ابن مندة و حکی فیه ابوعمر لهب مکبرا و به جزم الرشاطی قال ابن مندة له خبر رواه عبداﷲبن محمد العدوی باسناد لایثبت و قال ابوعمر روی خبراً عجیباً فی الکهانة و اعلام النبوة و اورد العقیلی حدیثه قال اخبرنا عبداﷲبن احمد البلوی اخبرنی عمارةبن زید حدثنی عبداﷲبن العلا عن ابی الشعشاع بن بیاع بن الشعشاع حدثنی ابی عن لهیب بن مالک اللهبی قال حضرت عندرسول اﷲ صلی اﷲ علیه و آله و سلم فذکرت عنده الکهانة قال فقلت له بابی انت و امی نحن اول من عرف حراسة السماء و خبر الشیاطین و منعهم من استراق السمع عند قذف النجوم و ذلک انا اجتمعنا الی کاهن لنا یقال له خطربن مالک و کان شیخاً کبیراً قداتت علیه مائتا سنة و ثمانون سنة و کان من اعلم کهاننا فقلنا له یا خطر هل عندک علم من هذه النجوم التی یرمی بها فانا قد فزعنا و خفنا سوء عاقبتنا فقال :
عودوا الی السحر
ایتونی بسحر
اخبرکم الخبر
الخیر ام ضرر
ام لافق ام حدر
قال فاتیناه فی وجه السحر فاذا هو قائم شاخص نحو السماء فنادینا یا خطر یا خطر فاوما الینا ان امسکوا فانقض نجم عظیم من السماء فصرخ الکاهن رافعاً صوته :
اصابه اصابه
خامره عقابه
عاجله عذابه
احرقه شهابه
زایله جوابه
الابیات. و ذکر بقیة رجزه و شعره و من جملته :
اقسمت بالکعبة و الارکان
قد منع السمع عتاةالجان
بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

شعله، زبانه آتش، گرمی آتش
( اسم ) ۱- گرمی آتش . ۲ - شعل. آتش بی دود زبان. آتش : در هیچ بقعت روشنی و احتراق و لهیب او ( آتش ) تغییر و تبدیل نپذیرد . ۳- سوز سوزش .
ابن مالک اللهی ... قاله ابن منده و حکی فیه ابو عمر لهب مکبرا و به جزم الرشاطی قال ابن منده له خبر رواه عبدالله بن محمد العدوی باسناد لایثبت و قال ابو عمر روی خبرا عجیبا فی الکهانه و اعلام النبوه و اورد العقیلی حدیثه قال اخبرنا عبدالله بن احمد البلوی اخبرنی عماره بن زید حدثنی عبدالله بن العلا عن ابی الشعشاع ابن بیاع بن الشعشاع حدثنی ابی عن لهیب بن مالک اللهبی قال حضرت عند رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فذکرت عنده الکهانه قال فقلت له بابی انت و امی نحن اول من عرف حراسه السمائ و خبر الشیاطین و منعهم من استراق السمع عند قذف النجوم و ذلک انا اجتمعنا الی کاهن لنا یقال له خطر بن مالک و کان شیخا کبیرا قداتت علیه مائتاسنه و ثمانون سنه و کان من اعلم کهاننا فقلناله یا خطر هل عندک علم من هذه النجوم التی یرمی بها فاناقد فزعنا و خفنا سوئ عاقبتنا فقال : عود واالی السحر ایتونی بسحر اخبر کم الخبر الخیرام ضرر ام لافق ام حدر قال فاتیناه فی وجه السحر فاذا و قائم شاخص نحوا السمائ فنادینا یا خطرفاوما الینا ان امسگو افانقض نجم عظیم من السمائ فصرح الکاهن رافعا صوته : اصابه اصابه خامره عقابه عاجله عذابه احرقه شهابه زایله جوابه الابیات . و ذکربقیعه رجزه و شعره و ...

فرهنگ معین

(لَ ) [ ع . ] (اِ. ) شعله و زبانة آتش .

فرهنگ عمید

۱. زبانۀ آتش و گرمی آن.

جدول کلمات

شعله

پیشنهاد کاربران

غنچه ٔ ارغوان . [ غ ُ چ َ / چ ِی ِ اَ غ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شراره ٔآتش و اخگر. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . کنایه از شراره ٔآتش باشد و اخگر آتش را نیز گویند. ( برهان قاطع ) .
شراره
افروزه
فروزینه
افرازه
اخگر
زبانه
شعله، زبانه، شراره، شرار، شرر، لهب

بپرس