لهط. [ ل َ ] ( ع مص ) طپانچه زدن کسی را. || تیر انداختن بر کسی. || دوختن جامه. || بر زمین زدن کسی را. || زادن مادر فرزند را. || آب زدن زن شرم خود را. ( منتهی الارب ). || لهط الشی َٔ؛ ای اکله بسرعة و شراهة. ( دزی ).
