لهاب

لغت نامه دهخدا

لهاب. [ ل ُ ] ( ع اِ ) تشنگی. || زبانه آتش. شعله آتش. || ( مص ) زبانه زدن آتش بی دود. ( منتهی الارب ).

لهاب. [ ل ُ/ ل َ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ) :
کان مواقع الانساع منها
علی الدفین اجرد من لهاب.
اوفی بن مطیر المازنی ( از معجم البلدان ).

لهاب. [ ل ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ لهبان. || ج ِ لِهب یا لَهِب. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

جمع لهبان جمع لهب .

پیشنهاد کاربران

بپرس