لنگیر

لغت نامه دهخدا

لنگیر. [ ل ُ ] ( اِخ ) دهی از دهستان زیدون بخش حومه شهرستان بهبهان واقع در 39000گزی جنوب باختری بهبهان و 90000گزی باختر شوسه آغاجاری به بهبهان. دشت ، گرمسیر مالاریائی. دارای 655 تن سکنه. آب آن از رودخانه قیرآباد. محصول آنجا غلات ، برنج ، کنجد، صیفی ، پشم و لبنیات. شغل اهالی زراعت و حشم داری و راه آن مالرو است. این آبادی سه محل نزدیک به هم و معروف به لنگر بالا و لنگر پائین و لنگر میان باشد. سکنه لنگر بالا بیشتر از لنگر پائین و میان است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).

پیشنهاد کاربران