لنگن

/langan/

لغت نامه دهخدا

لنگن. [ ل َ گ َ ] ( اِ ) لنکن. ( برهان ). مصحف لنگهن. ( حاشیه برهان ). گرسنگی و فاقه و روزه باشد که هندوان موافق آئین و کیش و ملت خود بجای آورند. ( آنندراج ). لکهن :
گر ترا لنگنت کند فربه
سیر خوردن ترا ز لنگن به .
سنائی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

لنکن . گرسنگی وفاقه و روزه باش که هندوان موافق آئین و کیش و ملت خود به جای آورند .

پیشنهاد کاربران

بپرس