لنگر نگاه داشتن. [ ل َ گ َ ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) لنگر از کف ندادن.- لنگر نگاه نداشتن ؛ از اعتدال بدررفتن. سراسیمه شدن. ( مجموعه مترادفات ص 337 ).