لنگر به خود گرف

لغت نامه دهخدا

لنگر به خود گرفتن. [ ل َ گ َ ب ِ خُدْ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از جای خود نرفتن. ( آنندراج ).
- لنگر به خود نگرفتن ؛ از جای بشدن :
بحر پرشور جنون لنگر نمی گیرد به خود
کی ز سنگ کودکان ، دیوانه شورش کم شود.
صائب.

پیشنهاد کاربران