لنگرانداخته. [ ل َ گ َ اَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) نعت مفعولی از لنگر انداختن. || کنایه از مرد متحمل و باوقار که به سخن هر کس از جا درنیاید. ( آنندراج ).