لنکستر برت

لنکستر برت (برتون) (۱۹۱۳ـ۱۹۹۴). لَنْکَسْتِر، بِرْت (بِرتون) (۱۹۱۳ـ۱۹۹۴)(Lancaster, Burt (Burton))
بازیگر امریکایی سینما. از همان نخستین فیلمش، قاتلین (۱۹۴۶)، به ستارۀ سینما تبدیل شد. در ایفای نقش های پرتحرک و شخصیت های پیچیده توانایی خود را به اثبات رساند، مانند فیلم های از این جا تا ابدیت (۱۹۵۳)، المر گنتری (۱۹۶۰، برنده جایزۀ اسکار)، یوزپلنگ (۱۹۶۳)، شناگر (۱۹۶۸)، و آتلانتیک سیتی (۱۹۸۰). برت لنکستر نخست بندباز سیرک بود و در ۱۹۴۵، که نخستین نمایشش را در برادوی بازی می کرد، یکی از کارگزاران هالیوود به استعداد او پی برد. پس از موفقیت در نخستین فیلم و بازی در چندین فیلم تبهکارانه، در فیلم های شعله و خدنگ (مشعل و کمان) (۱۹۵۰) و دزد سرخ پوش (۱۹۵۲) در نقش های ماجراجویانه بازی کرد. مباهاتش به این بود که در صحنه های خطرناک خودش به جای بدل ایفای نقش می کند. در فیلم برگرد شیبای کوچک (۱۹۵۳) نقشی متفاوت ایفا کرد؛ نقش مردی ژنده پوش که قبلاً معتاد به الکل بوده است. به بازی در نقش های قهرمانانه با شخصیت پردازی های نامعمول ادامه داد، که نقش شایعه نویس منفور در فیلم بوی خوش موفقیت (۱۹۵۷) نمونه ای از آن است. برت لنکستر، از نخستین ستارگان هالیوود بود که شرکت فیلم سازی خودش را به نام هکت ـ هیل ـ لنکستر در ۱۹۴۸ تأسیس کرد.