لنفوم بورکیت

لنفوم بورکیت ( به انگلیسی: Burkitt's lymphoma ) یا سرطان لنفی یا تومور بورکیت سرطانی مربوط به دستگاه لنفاوی ( مخصوصاً لنفوسیت های بی ) است. نام این بیماری از دنیس پارسون بورکیت، جراحی که برای اولین بار در سال ۱۹۵۶ بیماری را کشف نمود، برگرفته شده است. [ ۱] ۲٫۳% سرطان های مربوط به خون لنفوم بورکیت هستند. [ ۲]
افراد مبتلا به ایدز خطر آلودگی به لنفوم بورکیت را نیز دارند. [ ۳] پس از سارکوم کاپوزی لنفوم شایع ترین سرطانی است که در افراد مبتلا به ایدز اتفاق می افتد و علت مرگ نزدیک به ۱۶ درصد از مبتلایان به ایدز می باشد و در ۳ تا ۴ درصد از موارد، اولین نشانه ایدز است. تومور فک در کودکان و نوجوانان آفریقایی می باشد. این تومور در 90% موارد حاوی DNA ویروسی EBV و آنتی ژن 1 EBNA - است. منشا سلول های توموری در لنفوم بورکیت لنفوسیت ها هستند. مالاریا یک کوفاکتور برای لنفوم بورکیت است و باعث تسریع بزرگ شدن سلول های آلوده و انباشتگی آنها می شود. ترانس لوکاسیون های کروموزومی 8:14 8:22 8:2 در سلول های توموری انکوژن C - myc را مجاور پروموتر بسیار فعالی مانند پروموتر ژن ایمونوگلوبولین قرار می دهد. . [ ۳]
دورهٔ درمانی شامل دوز معینی از EPOCH به همراه ریتوکسان می شود. [ ۴] تاثیر شیمی درمانی، مانند سایر سرطان ها، به زمان تشخیص بیماری بستگی دارد.
شیمی درمانی
• سیکلوفسفامید
• دوکسورابیسین
• وینکریستین
• متوتروکسات
• سیترابین
• ایفوزفامید
• اتوپوزید
• ریتوکسیماب[ ۵]
سایر درمان ها شامل ایمن درمانی، پیوند مغز استخوان، جراحی جهت برداشتن تومور و پرتودرمانی می شود.