لنفوم بزرگ سلول بی منتشر

لنفوم بزرگ سلول بی منتشر ( DLBL ) سرطانی است در سلول های بی که گونه ای از گویچه های سفید خون هستند که پادتن می سازند. این گونه از لنفوم پربسامدترین لنفوم غیر هوچکین در میان بزرگسالان است که بروز سالانه آن ۷–۸ مورد در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در هر سال در ایالات متحده آمریکا و انگلستان است. این سرطان بیشتر در افراد مسن با میانگین سن تشخیص در حدود ۷۰ سال سن رخ می دهد هر چند در موارد نادر در کودکان و بزرگسالان جوان هم دیده شده است. این لنفوم توموری تهاجمی است که می تواند در هر بخشی از بدن رشد پیدا کند و نخستین نشانه این بیماری به طور معمول رویت توده ای است که به سرعت در حال رشد است و گاهی همراه با علائم B— شامل تب، از دست دادن وزن و تعریق شبانه می شود.
علل این لنفوم هنوز به خوبی شناخته نشده است. معمولاً از سلول های B معمولی منشأ می گیرد، گرچه می تواند نشان دهنده یک تحول بدخیم از دیگر انواع لنفوم یا لوسمی باشد. کمبود ایمنی یک عامل خطرزا مهم است. [ ۱] عفونت با اپشتین بار ویروس نیز در توسعه برخی از گروه های dlbcl مؤثر است. [ ۱]
تشخیص dlbcl با برداشت بخشی از تومور از طریق نمونه برداریو پس از آن بررسی این بافت با استفاده از میکروسکوپ است. معمولاً یک هماتوپاتولوژیست این تشخیص را می دهد. . [ ۲] چندین زیرگروه از dlbcl شناسایی شده اند که هر کدام با داشتن نشانه های بالینی و پیش آگهی متفاوتی ارائه می دهند. اما به طور معمول درمان هر یک از آن ها شیمی درمانی است که اغلب در ترکیب با یک آنتی بادی هدفمند در سلول های توموراست. [ ۲] با دریافت آیت درمان بیش از نیمی از بیماران مبتلا به dlbcl می توانند بهبود یابند و به طور کلی میزان بقای پنج ساله برای افراد مسن در حدود ۵۸ درصد است.