لنبذ

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ل (۳۸۴۲ بار)
نبذ (۱۲ بار)

انداختن چیزی از روی بی اعتنایی (راغب) دیگران مطلق انداختن و طرح گفته‏اند ولی قید بی اعتنایی در اغلب آیات ملحوظ است مثل . فرعون و لشکریان او را گرفته و به دریا انداختیم و نیز در آیه . عدم اعتنا ملحوظ است یعنی از روی بی اعتنایی آن را به پشت سر انداختند و اهمیت ندادند. ایضا در . ولی در آیه . . که هر دو در باره یونس «علیه‏السلام»است ظاهرا مطلق انداختن مراد باشد. در آیات . انتباذ به معنی اعتزال و کنار کشیدن است گویی شخص خویش را بدور می‏اندازد گویند «اِنْتَبَذَ فُلانٌ: اِعْتَزَلَ وَتَنَحی فی ناحِیَةٍ» یعنی یاد کن مریم را که کنار شد از اهلش در مکان شرقی... مریم به عیسی حامله شد و او را به مکان دوری بکنار برد. * . یعنی :اگر از قومیکه با آنهاپیمان عدم تعرض بسته‏ای ترسیدی که خیانت و عهدشکنی کنند عهدشان را روی عدالت به سوی آنها بیانداز (تا تو و آنها در از بین بردن پیمان برابر باشید، یا تو به عدالت رفتار کرده باشی).