لنارد فیلیپ

دانشنامه آزاد فارسی

لِنارد، فیلیپ (۱۸۶۲ـ۱۹۴۷)(Lenard, Philipp)
لِنارد، فیلیپ
فیزیک دان مجارتبار آلمانی. به سبب تحقیقاتش در زمینۀ اثر فتوالکتریک و پرتوهای کاتدی (جریان الکترونی گسیل شده از کاتد در لامپ خلأ) به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۰۵ دست یافت. در پوژونی مجارستان، براتیسلاوای کنونی در جمهوری اسلوواکی، زاده شد و در هایدلبرگ و برلین درس خواند. در ۱۸۹۸، استاد فیزیک تجربی دانشگاه کیل شد و از ۱۹۰۷ تا ۱۹۳۱، استاد دانشگاه هایدلبرگ بود. در ۱۹۲۴، به عضویت حزب نازی درآمد. در حالی که فکر ایجاد فیزیک ناب «آریایی» ذهنش را مشغول کرده بود، در اواخر عمر به ناسزاگویی به آلبرت اینشتین و دیگر فیزیک دانان یهودی پرداخت. تحقیقاتش در زمینۀ پرتوهای کاتدی، که از ۱۸۹۲ آغاز شده بود، او را به این نتیجه رساند که هر اتم عمدتاً از فضای خالی تشکیل شده است. همچنین، این نظریه را مطرح کرد که بخشی از اتم که محل تمرکز جرم است، متشکل از دوگانه ها یا «دینامید»هایی با بارهای الکتریکی مثبت و منفی است که در مجموع خنثی هستند. این نظر دَه سال پیش از طرح مُدل کلاسیکی اتم ارنست رادرفورد (۱۹۱۱) مطرح شد. توری لامپ های گرمایونی، که جریان الکترون را کنترل می کند، از ابداعات اوست. همچنین نشان داد الکترون باید از حداقل انرژی معینی برخوردار باشد تا در گاز ایجاد یونش کند. ترکیباتی را نیز که خاصیت درخشندگی دارند، بررسی کرد و از ۱۹۰۲ به بعد، چند اثر بنیادیِ پدیدۀ فتوالکتریک را کشف کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس