لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
۱- ( مصدر ) درخشیدن تابیدن . ۲- ( اسم ) درخشش تابندگی : و روز کور را ازلمعان آفتاب تابستان چه تمتع تواند بود . ۳- (مصدر ) اشارت کردن .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. درخشندگی.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید