للشوى

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
شوی (۲ بار)
ل (۳۸۴۲ بار)

«شَوی» از مادّه «شَیّ» به معنای دست و پا و اطراف بدن است، و گاه به معنای بریان کردن نیز آمده. ولی در اینجا منظور همان معنای اول است; زیرا هنگامی که آتش سوزان و شعلهوری به چیزی می رسد، اول اطراف و جوانب و شاخ و برگ آن را می سوزاند و جدا می کند. بعضی از مفسران «شَوی» را در اینجا به معنای پوست تن، بعضی به معنای پوست سر، و بعضی به معنای گوشت ساق پا، تفسیر کرده اند; و همه اینها در آن مفهوم وسیعی که گفتیم جمع است، و عجب این که با این همه مصیبت، مرگ و میری در کار نیست!
بریان کردن. واو آن بیاء قلب می‏شود در اقرب گوید «شوی اللحم شیّاً: جعله شواء» ایضاً به معنی گرم کردن آب آمده است . یعنی اگر فریاد رسی بخحواهند به آبی چون مس گداخته کمکشان دهند که چهره‏ها را می‏سوزاند و بریان می‏کند. . شوی را از اطراف بدن گفته‏اند مثل دست و پا و سر و نیز پوست سر گفته‏اند واحد آن شواة است یعنی نه جهنّم زبانه خالص است که پوست سر یا اطراف بدن را می‏کند. شوی که بر وزن فتی است به معنی مال رذیل نیز آمده است (مجمع اقرب).