لقمه ربا

لغت نامه دهخدا

لقمه ربا. [ ل ُ م َ / م ِرُ ] ( نف مرکب ) لقمه رباینده. شکمخواره :
با خویشتن آورده بهر مائده ای بر
کاسه شکنان ، زله کشان ، لقمه ربایان.

سوزنی.

با همه خستگی دلم بوسه رباید از لبت
گربه شیردل نگر لقمه ربای چون توئی.

خاقانی.

( صفت ) آنکه لقمه و نواله رباید شکمخواره شکمو : با همه خستگی دلم بوسه رباید از لبت گرب. شیر دل نگر لقمه ربای چون تویی . ( خاقانی . سج.۴۶۱ )

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید