لقط

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲(بار)
اخد کردن و یافتن از زمین در قاموس آمده: «لَقَطَهُ: اَخَذَهُ مِنَ الْاَرْضِ» و نیز گوید: «اِلْتَقَطَهُ: عثر عَلَیْهِ مِنْ غَیْرِ طَلَبٍ» بی جستجو به آن دست یافت در مجمع گفته التقاط گرفتن چیزی است از راه لقطه و لقیط از آن است یعنی آن را بی آنکه به فکرش باشد یافت. . او را در گودال چاه افکنید تا بعضی از کاروانهااو را گرفته و ببرند. . موسی را آل فرعون از آب گرفتند تا به آنها دشمن و مایه اندوه شود.