لق

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

ترکانی که درایران ساکن هستند هم اززبانهای ایرانی بی تاثیر نبوده اند و این تاثیرات بوده وخواهد بود . قرار نیست که همه ی کلمات فارسی و دیگر زبانه ها را از خود بدانند .
اگراینچنین بود پس چرا ترک های ترکیه این کلمات را ندارند .

این زبان اشکانی همان زبان لکی امروز است که قوم لک قدمت تاریخی پنجاه و چهار هزار ساله دارد ( طبق نظریه های دانشمندان ) واولین انسان های یکجا نشینی که تمدن یکجا نشینی را پایه گذاری کردند . در هرزبان که شما می شناسید، بستگی به نزدیکی و دوری به ایران ، ازهر ده کلمه ۶ و ۵ و ۴ و ۳ تا ی کلماتشان از زبان ایرانیان گرفته شده است .
مثال : دختر = دوغدَر و dogter انگلیسی که ازدخترودوغ در گرفته شده و همچنین مادر و پدَر که mother وfather .
Moonهمان ماه است و. . . .
درضمن این مساله را خودشان کاملا قبول دارند و پذیرفته اند چه اعراب و چه انگلیسی زبانها و دیگر زبانها .
حالا شما که ایرانی هستید قبول ندارید ؟
این یک واقعیت است چه تلخ و چه شیرین باشد . باید پذیرفت .
ایران سرای من است . ایران سرزمین بزرگانی چون حافظ و مولانا و سعدی و فردوسی . . . است .
اعراب حتی الفبا را هم از ایرانیان آموختند .

_
سفیر انگلیس توی دربار زند شاید بابابزرگ شاهمرسی بوده که خودشو تو دربار جا زده که گفته نامه هاشون رو به ترکی می نویسند!
چه عثمانی ها چه پیش از عثمانی ها در آناتولی که سلجوقیانِ روم بودند زبان رسمی و درباریشان پارسی بود و نام های ایرانی داشتند و ترکی نزد آنها. . .
_
درباره ی چامه سرایان:
فردوسی که اصلا سراینده ی درباری نبود و در شاهنامه هم محمود غلامزاده را هجو کرده اینک شما بیا بگو شعرش ساختگی است، آری برای خودترک پنداران ساختگی است.
مولوی هم که آشکارا می گوید از ترکی تنها چیزی که می داند این است که آب می شود سو! [شما بپر وسط بگو اینم ساختگیه]، واژه هایی مانند رومی و زنگی و هندو و ترک و حبشی در شعر شاعران، واژه هایی عارفانه هستند و نشانگر سپیدی و سیاهی، نشانگر تبار شاعر نیستند وگرنه نظامی هم خودش را حبشی خوانده و به ناچار باید دنباله دودمانش را در اتیوپی می یافتیم!
حافظ#قشقایی!!! [بیچاره فقط حافظ مونده بود که اونم. . .
کم کم فیلسوفان یونانی تبار آناتولی هم ترک می شوند]
آن شعر بی وزن و آهنگ انداخته شده به دامان انوری هم که خودش دارد فریاد می زند مرا یک پانترک ساخته!
_
نگاره ی بارگذاری شده ( بالایی ) از تخت جمشید نیز که از یک نمای بسته است آن هم وابسته به پیش از خاکبرداری.
همگی یادگارهای کهن و باستانی به ویژه در سرزمین خاورمیانه، پیش از خاکبرداری زیر خروارها خاک و ماسه بوده اند از تخت جمشید گرفته تا سازه های بابلی و رومی در عراق و سوریه و ترکیه، این خاکپوشی زمینه ساز نگه داشت و پیشگیری از فرسایش این یادگارهای هزاران ساله بوده است.
این نوشتار ساده و بی پیرایه برای پاسخ دهی به کس یا کسان ویژه ای نیست راهنمای کوچکی ست برای کسانی که دنبال راهند.
کسی که تاریخ را با روش دانشیک و از خاستگاه های تاریخی می آموزد درخواهد یافت که سرزمین ایران بیهوده ایران نامیده نشده خاور تا باخترش ایرانی و آریایی بوده اند، از بلوچ تا آذری و کرد همگی از یک تبارند،
کتاب دیوان روحی انارجانی که درباره ی زبان مردم تبریز است و در زمان صفوی نگاشته شده را بخوانید، نوشته های تاریخنگاران از ابن مقفع تا اولیا چلبی را بنگرید، سروده های شاعران تبریزی و اردبیلی از شیخ صفی الدین اردبیلی تا همام تبریزی و. . . که به پهلوی سروده اند را ببینید پی به ایرانی تبار بودن مردم آذربایگان ارجمند خواهید برد.
آذرآبادگان سرزمین بزرگان ایرانی در شاهنامه.

.
هیچ افغانی زبانی در ایران حکومت نکرده غیر از محمود افغان ک اونم هفت سال بوده و نهایتا نادیر شاه تورک اوشار در تعقیب آریایی ها ، اون ها رو در بازار دهلی ، سرزمین مادریشون دار میزنه که حدود ۷۰۰ آریایی رو کشت
.
ساسانیان مکتوباتشون کلا عربی بوده و پایتختشون هم در عراق عرب زبان بوده و اسم بنای معروفشون هم مدائن بود نه چیزی غیر از این کلمه.
.
ورود لغات عربی به ایران به همین دوران برمیگرده نه لزوما بعد از اسلام
.
هر وقت برای حرف ق عربی و تورکی ، معادل داشتین اون وقت لق تورکی ، افغانی میشه چون در زبان دری ، حرف ق وجود نداره و به همین دلیله که افغانی زبان ها حرف ق رو به اشتباه به شکل غ تلفظ میکنند
در لغتنامه ها لق تورکی است.