لفچن

لغت نامه دهخدا

لفچن.[ ل َ چ ِ / چ َ ] ( ص نسبی ) لفجن. دارنده لب گنده و سطبر. ( از برهان ). || گوشت بی استخوان. || زن بدکاره. ( برهان ). و رجوع به لفجن شود.

فرهنگ معین

(لَ چَ ) (اِ. ) = لفچ : ۱ - زن بدکاره . ۲ - گوشت بی استخوان .

پیشنهاد کاربران

بپرس