لفورک

لغت نامه دهخدا

لفورک. [ ل َ رَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان لفوربخش مرکزی شهرستان شاهی واقع در 16هزارگزی جنوب باختری شیرگاه. کوهستانی ، جنگلی ، معتدل ، مرطوب و مارلایائی و دارای 600 تن سکنه. آب آن از رودخانه ازر. محصول آنجا برنج و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری صنایع دستی زنان شال و کرباس بافی وراه آن مالرو است. در تابستان گله داران به ییلاق سربن و لرزنه میروند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

گویش مازنی

/lafoorek/ از توابع لفور قائم شهر

پیشنهاد کاربران

بپرس