لفظ معدول

[ویکی فقه] لفظ معدول ، یکی از اصطلاحات علم منطق بوده و به معنای لفظی است که ادات سلب بر سر آن آمده باشد.
لفظی که ادات سلب بر سر آن باشد، را در اصطلاح لفظ معدول گویند، مانند «نابینا» و «ناتمام» و «نادرست» و «نارسا».«و چون با حرف سلب مرکب شود، و دال بود بر رفع آن معانی، آن را الفاظ معدوله خوانند. یعنی عدل بها عن مفهوماتها. مثالش واحد و لا واحد، و زال و لا زال در تازی، و بینا و نابینا، و رفت و نرفت در پارسی و این لفظ ها هرچند در عبارت مرکب است اما به معنی مفرد است. چه لا واحد همان بود که کثیر، و نرفت همان بود که بایستاد».
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۶۷.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۶۷.
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۲۲۳.
...