[ویکی فقه] لفظ ظاهر، لفظ دارای ظهور در یک معنا، با احتمال خلاف مرجوح است.
لفظ ظاهر، از اقسام الفاظ واضح بوده و عبارت است از لفظی که در معنای خود ظهور دارد؛ یعنی هر چند از شنیدن لفظ، اراده معنای دیگر احتمال داده می شود، اما آن احتمال ضعیف و مرجوح بوده و مانع ظهور در معنای مورد نظر نمی گردد؛
← مثال
۱. ↑ مائده/سوره۵، آیه۳۸.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۲، برگرفته از مقاله «لفظ ظاهر»۶۷۲.
...
لفظ ظاهر، از اقسام الفاظ واضح بوده و عبارت است از لفظی که در معنای خود ظهور دارد؛ یعنی هر چند از شنیدن لفظ، اراده معنای دیگر احتمال داده می شود، اما آن احتمال ضعیف و مرجوح بوده و مانع ظهور در معنای مورد نظر نمی گردد؛
← مثال
۱. ↑ مائده/سوره۵، آیه۳۸.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۲، برگرفته از مقاله «لفظ ظاهر»۶۷۲.
...
wikifeqh: لفظ_ظاهر