لفظ دال

[ویکی فقه] لفظ دال، یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای لفظ دارای معنا و مفهوم است.
لفظ دالّ، لفظی است که بر معنا و مفهومی دلالت کند. و لفظ غیر دال لفظی است که بر هیچ معنایی دلالت نمی کند مانند لفظ «دیز» که مقلوب زید است. لفظ دالّ به لحاظ وضع، به لفظ موضوع (لفظ دالّ به وضع) و لفظ غیر موضوع (لفظ دال به طبع) تقسیم می شود. لفظ موضوع، لفظی است که واضع آن را برای معنای خاصی قرار داده باشد، مانند لفظ: «درخت»، «گل»، «آمد» و «از» که دلالت آنها به سبب وضع واضع است. به تعبیر دیگر: لفظ موضوع آن است که موضوع له و واضعی داشته باشد. لفظ موضوع، به لفظ مفرد و مرکب تقسیم می شود. اما در لفظ دالّ به طبع نیاز به وضع نیست، مانند لفظ «اح اح» که دلالت آن بر درد سینه، به طبع است نه به لفظ.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال المیزان.• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• تفتازانی، عبدالله بن شهاب الدین، الحاشیة علی تهذیب المنطق.